Zawartość

• Główna różnica
• Co to jest 1099-A?
• Co to jest 1099-C?
• Kluczowe różnice

Główna różnica

Formularze podatkowe IRS są wykorzystywane przez podatników i placówki zwolnione z podatku do zgłaszania informacji finansowych do Internal Revenue Service (IRS) w Stanach Zjednoczonych. 1099-A i 1099-C to seria zwrotów informacji. Wśród licznych odmian formy 1099, 1099-A to nabycie lub porzucenie zabezpieczonej własności, natomiast 1099-C to umorzenie długów.

Co to jest 1099-A?

Ten formularz jest używany, gdy rezygnujesz z płacenia za pożyczkę zabezpieczoną na nieruchomości. Ta forma jest zwykle związana z wykluczeniami, krótką sprzedażą lub odzyskiwaniem (w tym odzyskiwaniem samochodów).

Co to jest 1099-C?

Ten formularz zgłasza anulowanie dochodu dłużnego (CODI). Uważa się, że pożyczkodawca składa formularz 1099-C, jeżeli „anuluje” 600 USD lub więcej długów. Dokumentuje kopię w urzędzie skarbowym i jest również wymagana do przesłania kopii podatnikowi.

Kluczowe różnice

1. Na formularzu 1099-A pożyczkodawca podaje kwotę należnego długu (tylko kwota główna) i uczciwą cenę rynkową zabezpieczonej nieruchomości na dzień nabycia lub rezygnacji z nieruchomości. Na formularzu 1099-C pożyczkodawca zgłasza wielkość anulowanego długu.
2. Sposób traktowania 1099-A jest różny, w zależności od tego, czy jest wykorzystywany do celów osobistych lub biznesowych, ale sposób traktowania 1099-C nie zmienia się w żadnej sytuacji.
3. Zasięg tych, którzy mogą złożyć formularz 1099-C, jest większy niż zasięg tych, którzy mogą złożyć plik 1099-A. w prostych słowach możemy powiedzieć, że forma 1099-C określa rzeczy na większą skalę jako powierniczą dla formy 1099-A.
4. W formularzu 1099-A należy podać datę przejęcia pożyczkodawcy lub wiedzę o porzuceniu, jednak w formularzu 1099-C należy podać datę możliwego do zidentyfikowania zdarzenia.
5. W formularzu 1099-C ujawniono wiele ustępstw dotyczących kwot i grupy osób, natomiast w formularzu 1099-A nie ma żadnych wyjątków dotyczących zachowania.
6. W przypadku zachowania 1099-C zapis danych z ostatnich czterech lat jest obowiązkowy, podczas gdy dla 1099-A taki limit nie jest rozmazany.