Zawartość

• Nieugięty

  
  

  Adamant i podobne słowa są używane w odniesieniu do każdej szczególnie twardej substancji, czy to złożonej z diamentu, jakiegoś innego kamienia szlachetnego lub jakiegoś rodzaju metalu. Zarówno adamant, jak i diament pochodzą od greckiego słowa ἀδάμας, ἀδάμαντος (adamas, adamantos), co oznacza „nieokiełznany”. Adamantyt i adamantium (nazwa metaliczna wywodząca się od neo-łacińskiego zakończenia -ium) są również powszechnymi wariantami. W starożytnej historii Adamantyna odnosiła się do wszystkiego, co zostało wykonane z bardzo twardego materiału. Wergiliusz opisuje Tartarus jako posiadający skrzypiącą bramę chronioną kolumnami z litej adamantyny (Księga Eneidów VI). Później, w średniowieczu, termin ten odnosił się do diamentu, ponieważ był to najtwardszy znany wówczas materiał. Również w średniowieczu twardość adamantyny i właściwości magnetyczne kamieni szlachetnych zostały pomieszane i połączone, co doprowadziło do alternatywnej definicji, w której „adamant” oznacza magnes, fałszywie pochodzący od łacińskiego adamare, co oznacza kochać lub być przywiązanym do . Innym połączeniem było przekonanie, że nieugięty (definicja diamentu) może blokować działanie magnesu. Poruszono to na przykład w rozdziale III Pseudodoxia Epidemica. Ponieważ słowo „diament” jest teraz używane jako najtwardszy kamień szlachetny, coraz bardziej archaiczny termin „nieugięty” ma głównie poetyckie lub przenośne zastosowanie. W tym charakterze nazwa jest często używana w popularnych mediach i fikcji w odniesieniu do bardzo twardej substancji.

  
  

• Adamantine (przymiotnik)

  Wykonane ze złamanego, rozpuszczonego lub przenikliwego

  „wiązania adamantinowe”

  „łańcuchy adamantyny”

• Adamantine (przymiotnik)

  Jak diament o twardości lub połysku.

• Adamant (przymiotnik)

  ; niewzruszony; nieustępliwy; ustalona.

• Adamant (przymiotnik)

  bardzo trudny do złamania, przebicia lub przecięcia.

• Adamant (rzeczownik)

  Wyimaginowana skała lub minerał o nieprzeniknionej twardości; nazwa nadana diamentowi i innym substancjom o ekstremalnej twardości.

• Adamant (rzeczownik)

  Wcielenie nieprzekraczalnej twardości.

• Adamant (rzeczownik)

  Magnes; kamień.

• Adamantine (przymiotnik)

  niezdolny do złamania

  „łańcuchy adamantyny”

  „jej adamantine will”

• Adamant (przymiotnik)

  odmawiając przekonania lub zmiany zdania

  „jest nieugięty, że nie zamierza zrezygnować”

  
  

• Adamant (rzeczownik)

  legendarna skała lub minerał, któremu przypisano wiele właściwości, wcześniej związanych z diamentem lub kamieniem.

• Adamantine (przymiotnik)

  Wykonane z nieugiętego lub posiadające cechy nieugiętego; niezdolny do złamania, rozpuszczenia lub penetracji; jak wiązania lub łańcuchy adamantyny.

• Adamantine (przymiotnik)

  Jak diament o twardości lub połysku.

• Adamant (rzeczownik)

  Kamień wyobrażony przez niektórych jako nieprzenikniona twardość; nazwa nadana diamentowi i innym substancjom o ekstremalnej twardości; ale we współczesnej mineralogii nie ma technicznego znaczenia. Obecnie jest to retoryczna lub poetycka nazwa ucieleśnienia nieprzenikalnej twardości.

• Adamant (rzeczownik)

  Magnetyt; magnes.

• Adamantine (przymiotnik)

  składający się lub mający twardość nieugiętą

• Adamantine (przymiotnik)

  o twardości diamentu

• Adamantine (przymiotnik)

  niezdolny do kołysania się lub zmiany kursu; niewrażliwy na perswazję;

  „jest nieugięty w odmowie zmiany zdania”

  „Cynthia była nieubłagana; nie miałaby nikogo z niego”

  „nieprzejednany konserwatysta przeciwny każdej liberalnej tendencji”

• Adamant (rzeczownik)

  bardzo twardy rodzimy krystaliczny węgiel ceniony jako klejnot

• Adamant (przymiotnik)

  niezdolny do kołysania się lub zmiany kursu; niewrażliwy na perswazję;

  „jest nieugięty w odmowie zmiany zdania”

  „Cynthia była nieubłagana; nie miałaby nikogo z niego”

  „nieprzejednany konserwatysta przeciwny każdej liberalnej tendencji”