Zawartość

Główną różnicą między karbonylem a karboksylem jest to, że Karbonyl jest grupą funkcjonalną i Karboksyl jest oksokwasem o strukturze RC (= O) OH, stosowanym jako przyrostek w systematycznym tworzeniu nazw w celu oznaczenia grupy –C (= O) OH, w tym jej atomu węgla.

• Karbonyl

  W chemii organicznej grupa karbonylowa jest grupą funkcyjną złożoną z atomu węgla podwójnie związanego z atomem tlenu: C = O. Jest wspólny dla kilku klas związków organicznych, jako część wielu większych grup funkcyjnych. Związek zawierający grupę karbonylową jest często określany jako związek karbonylowy. Termin karbonyl może także odnosić się do tlenku węgla jako ligandu w kompleksie nieorganicznym lub metaloorganicznym (karbonyl metalu, np. Karbonyl niklu). Pozostała część tego artykułu dotyczy chemii organicznej definicji karbonylu, w której węgiel i tlen mają podwójne wiązanie.

• Karboksyl

  Kwas karboksylowy to związek organiczny zawierający grupę karboksylową (C (= O) OH). Ogólny wzór kwasu karboksylowego to R – COOH, przy czym R odnosi się do reszty (prawdopodobnie całkiem dużej) cząsteczki. Kwasy karboksylowe występują szeroko i obejmują aminokwasy (które tworzą białka) i kwas octowy (który jest częścią octu i występuje w metabolizmie). Sole i estry kwasów karboksylowych nazywane są karboksylanami. Gdy grupa karboksylowa jest deprotonowana, jej sprzężona zasada tworzy anion karboksylanowy. Jony karboksylanowe są stabilizowane rezonansowo, a ta zwiększona stabilność sprawia, że ​​kwasy karboksylowe są bardziej kwasowe niż alkohole. Kwasy karboksylowe można postrzegać jako zredukowane lub alkilowane formy dwutlenku węgla kwasu Lewisa; w niektórych okolicznościach można je dekarboksylować z wytworzeniem dwutlenku węgla.

  
  

• Karbonyl

  W chemii organicznej dwuwartościowa grupa funkcyjna (-CO-), charakterystyczna dla aldehydów, ketonów, kwasów karboksylowych, amidów, bezwodników kwasów karboksylowych, halogenków karbonylu, estrów i innych.

• Karbonyl

  Dowolny związek metalu z tlenkiem węgla, taki jak karbonyl niklu, Ni (CO)₄.

• Carboxyl (rzeczownik)

  A CO.OH); charakterystyczne dla kwasów karboksylowych.

• Karbonyl

  Rodnik (CO) ´´ występujący, zawsze łączony, w wielu związkach, takich jak aldehydy, ketony, mocznik, chlorek karbonylu itp.

• Carboxyl (rzeczownik)

  Złożony rodnik, CO.OH, uważany za niezbędny i charakterystyczny składnik, który wszystkie kwasy tlenowe węgla (jak kwas mrówkowy, octowy, benzoesowy itp.) Mają wspólne; - zwany także oksatylem.

• Karbonyl

  związek zawierający metal w połączeniu z tlenkiem węgla

  
  

• Karbonyl (przymiotnik)

  odnoszący się lub zawierający grupę karbonylową

• Carboxyl (rzeczownik)

  jednoznaczny rodnik -COOH; obecny i charakterystyczny dla kwasów organicznych

• Carboxyl (przymiotnik)

  odnoszący się lub zawierający grupę karboksylową lub rodnik karboksylowy