Zawartość
-
Głupi
Głupota to brak inteligencji, zrozumienia, rozumu, dowcipu i rozsądku. Głupota może być wrodzona, domniemana lub reaktywna - obrona przed żalem lub traumą.
Głupi (przymiotnik)
Niezdolny do mówienia; brak mocy mowy (trzymane w „głuchy, głupi i niewidomy”).
„Jego młodszy brat urodził się głupi i porozumiewał się w języku migowym”.
Głupi (przymiotnik)
Cichy; bez słów.
"pantomima"
Głupi (przymiotnik)
bardzo głupi.
„Jesteś taki głupi! Nawet nie wiesz, jak zrobić tosty!”
Głupi (przymiotnik)
Bezcelowe, głupie, pozbawione treści intelektualnych lub wartości.
„To głupie! Jeździliśmy w kółko! Powinniśmy byli poprosić o wskazówki godzinę temu!”
„Brendan miał głupią robotę, przenosząc pudła z jednego przenośnika na drugi”.
Głupi (przymiotnik)
Brak jasności lub przejrzystości w kolorze.
Dumb (czasownik)
Uciszyć.
Dumb (czasownik)
Robić głupie.
Dumb (czasownik)
Przedstawiać jako głupie.
Dumb (czasownik)
Aby zmniejszyć wymagania intelektualne.
Głupi (przymiotnik)
Brak inteligencji lub wykazywanie jakości przez kogoś, kto nie ma inteligencji.
„Ponieważ to duża głupia meduza!”
Głupi (przymiotnik)
Do punktu otępienia.
„Neurobiologia nudzi mnie głupio”.
Głupi (przymiotnik)
Charakteryzowany przez lub w stanie otępienia; sparaliżowany.
Głupi (przymiotnik)
Brak wrażenia; nieożywiony; pozbawiony świadomości; nieożywiony.
Głupi (przymiotnik)
tępy w uczuciach lub doznaniach; bezwładny
Głupi (przymiotnik)
Niesamowity.
„Ten wsad był głupi! Jego głowa była ponad krawędzią!”
Głupi (przymiotnik)
cholera, irytujący, cholera
„Upadłem na głupi drut”.
Stupid (przysłówek)
Niezwykle.
„Mój sprzęt to głupia mucha”.
Głupi
Głupia osoba; głupiec.
Głupi
Stan lub warunek bycia głupim.
„Jego głupi nie zna granic”.
Głupi (przymiotnik)
Pozbawiony siły mowy; niezdolny; wypowiadać dźwięki; jak głupie bestie.
Głupi (przymiotnik)
Nie chce mówić; niemy; cichy; nie mówiąc; bez słów; jak głupi program.
Głupi (przymiotnik)
Brak jasności lub przejrzystości w kolorze.
Głupi
Uciszyć.
Głupi (przymiotnik)
Bardzo nudny; nieczuły; bezsensowny; chcąc zrozumieć; ciężki; powolny; w stanie otępienia; - powiedział o osobach.
Głupi (przymiotnik)
Wynika z głupoty lub ją przejawia; powstały bez umiejętności i geniuszu; nudny; ciężki; - powiedział o rzeczy.
Głupi (przymiotnik)
wolno się uczy lub rozumie; brak ostrości intelektualnej;
„tak gęsty, że nigdy nie rozumie niczego, co mu powiem”
„nigdy nie spotkałem nikogo tak słabego”
„choć nudny w nauce klasycznej, w matematyce był niezwykle szybki”
„głupi urzędnicy podejmują naprawdę głupie decyzje”
„był albo głupi, albo celowo tępy”
„pracował z powolnymi studentami”
Głupi (przymiotnik)
niezdolny do czasowego mówienia;
„uderzony głupi”
„oniemiały z szoku”
Głupi (przymiotnik)
brak mocy ludzkiej mowy;
„głupie zwierzęta”
Głupi (przymiotnik)
niezdolny do mówienia z powodu dziedzicznej głuchoty
Głupi
osoba, która nie jest bardzo bystra;
„Ekonomia, głupia!”
Głupi (przymiotnik)
brak lub naznaczony brakiem ostrości intelektualnej
Głupi (przymiotnik)
w stanie drętwienia psychicznego, szczególnie wynikającego z szoku;
„miał oszołomiony wyraz twarzy”
„leżeć półprzytomny, oszołomiony (lub oszołomiony) ciosem”
„był głupi ze zmęczenia”
Głupi (przymiotnik)
bez dużej inteligencji;
„nudna praca z leniwymi i nieinteligentnymi współpracownikami”