Zawartość

Główną różnicą między fortepianem a fortepianem jest to, że Fortepiano jest wczesnym fortepianem, około 1700 roku aż do początku XIX wieku i Fortepian jest instrumentem muzycznym.

• Fortepiano

  Fortepian jest wczesnym fortepianem. Zasadniczo słowo „fortepiano” może oznaczać dowolny fortepian pochodzący od wynalezienia instrumentu przez Bartolomeo Cristofori około 1700 roku aż do początku XIX wieku. Najczęściej jednak odnosi się do instrumentów z końca XVIII do początku XIX wieku, dla których Haydn, Mozart i młodszy Beethoven pisali swoją muzykę fortepianową. Poczynając od czasów Beethovensa fortepian rozpoczął okres ciągłej ewolucji, którego kulminacją był koniec XIX wieku wraz z nowoczesnym fortepianem. Wcześniejsze fortepiano stało się przestarzałe i przez wiele dziesięcioleci było nieobecne na scenie muzycznej. W XX wieku fortepian został odrodzony, po wzroście zainteresowania historycznie opartymi na nim wykonaniami. Fortepianos budowane są dziś w tym celu w specjalistycznych warsztatach.

• Fortepian

  Fortepian jest akustycznym, strunowym instrumentem muzycznym wymyślonym we Włoszech przez Bartolomeo Cristofori około 1700 roku (dokładny rok nie jest pewny), w którym struny uderzają młotami. Gra się na klawiaturze, która jest rzędem klawiszy (małe dźwignie), które wykonawca naciska lub uderza palcami i kciukami obu rąk, aby młoty uderzyły w struny. Słowo „fortepian” jest skróconą formą pianoforte, włoskiego terminu na wersje instrumentu z początku XVII wieku, który z kolei wywodzi się z gravicembalo col piano e forte i fortepiano. Włoskie terminy muzyczne „fortepian” i „forte” oznaczają odpowiednio „miękki” i „głośny”, w tym kontekście odnosząc się do zmian głośności (tj. Głośności) powstałych w odpowiedzi na dotyk pianisty lub nacisk na klawisze: im większa jest prędkość naciśnięcie klawisza, im większa siła młotka uderzającego w struny, i tym głośniejszy dźwięk wytwarzanej nuty i silniejszy atak. Nazwa została stworzona jako przeciwieństwo klawesynu, instrumentu muzycznego, który nie pozwala na zmianę głośności. Pierwsze fortepiany w XVIII wieku miały cichszy dźwięk i mniejszy zakres dynamiki. Fortepian akustyczny zwykle ma ochronną drewnianą obudowę otaczającą płytę rezonansową i metalowe struny, które są mocno naciągnięte na ciężką metalową ramę. Naciśnięcie jednego lub więcej klawiszy na klawiaturze fortepianu powoduje, że wyściełany młotek (zwykle wyściełany twardym filcem) uderza w struny. Młot odbija się od strun, a struny nadal wibrują z częstotliwością rezonansową. Drgania te są przenoszone przez mostek na płytę rezonansową, która wzmacnia się przez bardziej efektywne sprzężenie energii akustycznej z powietrzem. Po zwolnieniu klucza tłumik zatrzymuje wibracje strun, kończąc dźwięk. Nuty można zachować, nawet gdy klawisze są zwalniane przez palce i kciuki, za pomocą pedałów u podstawy instrumentu. Pedał przedłużania umożliwia pianistom odtwarzanie muzycznych fragmentów, które w innym przypadku byłyby niemożliwe, takich jak brzmienie 10-nutowego akordu w dolnym rejestrze, a następnie, podczas gdy akord ten jest kontynuowany za pomocą pedału przedłużenia, przesuwanie obu rąk do zakresu tonów wysokich w celu grania melodia i arpeggio na szczycie tego trwałego akordu. W przeciwieństwie do organów piszczałkowych i klawesynu, dwóch głównych instrumentów klawiszowych szeroko stosowanych przed fortepianem, fortepian umożliwia gradację głośności i tonu w zależności od siły nacisku lub uderzenia klawisza. Większość współczesnych pianin ma rząd 88 czarno-białych klawiszy, 52 białych klawiszy dla nut w skali C-dur (C, D, E, F, G, A i B) i 36 krótszych czarnych klawiszy, które są uniesione ponad białe klawisze i odkładaj dalej na klawiaturze. Oznacza to, że fortepian może odtwarzać 88 różnych tonów (lub „nut”), przechodząc od najgłębszego zakresu basu do najwyższej góry. Czarne klawisze są przeznaczone dla „przypadkowych” (F♯ / G ♭, G♯ / A ♭, A♯ / B ♭, C♯ / D ♭ i D♯ / E ♭), które są potrzebne do gry we wszystkich dwunastu klawiatura. Rzadziej niektóre pianina mają dodatkowe klawisze (które wymagają dodatkowych strun). Większość nut ma trzy struny, z wyjątkiem basu, który kończy się od jednego do dwóch. Struny są wydawane po naciśnięciu lub uderzeniu klawiszy i wyciszone przez tłumiki, gdy dłonie są podnoszone z klawiatury. Chociaż pianino akustyczne ma struny, zwykle klasyfikuje się je jako instrument perkusyjny, a nie instrument strunowy, ponieważ struny są raczej uderzane niż szarpane (jak klawesyn lub spinet); w systemie klasyfikacji instrumentów Hornbostela – Sachsa fortepiany są uważane za chordofony. Istnieją dwa główne typy fortepianów: fortepian i pianino. Fortepian jest używany do klasycznych solówek, muzyki kameralnej i pieśni artystycznych i jest często używany na koncertach jazzowych i popowych. Fortepian, który jest bardziej kompaktowy, jest najpopularniejszym typem, ponieważ ma większy rozmiar do użytku w prywatnych domach do domowego tworzenia muzyki i ćwiczeń. W XIX wieku, pod wpływem trendów muzycznych epoki muzyki romantycznej, innowacje, takie jak żeliwna rama (która pozwoliła na znacznie większe napięcie strun) i struny do podwielokrotności dawały fortepianom mocniejszy dźwięk, z dłuższym podtrzymywaniem i bogatszym brzmieniem. W dziewiętnastym wieku rodzinny fortepian pełnił tę samą rolę, co radio lub fonograf w XX wieku; kiedy dziewiętnastowieczna rodzina chciała usłyszeć nowo wydany utwór muzyczny lub symfonię, mogli to usłyszeć, gdy członek rodziny grał na pianinie. W dziewiętnastym wieku wydawcy muzyczni wyprodukowali wiele utworów muzycznych w aranżacjach na fortepian, aby miłośnicy muzyki mogli grać i słuchać popularnych utworów dnia w swoim domu. Fortepian jest szeroko stosowany w muzyce klasycznej, jazzowej, tradycyjnej i popularnej do występów solowych i zespołowych, akompaniamentu oraz do komponowania, pisania piosenek i prób. Chociaż fortepian jest bardzo ciężki, a zatem nieprzenośny i jest drogi (w porównaniu z innymi szeroko stosowanymi instrumentami akompaniamentowymi, takimi jak gitara akustyczna), jego wszechstronność muzyczna (tj. Szeroki zakres tonów, możliwość grania akordów z maksymalnie 10 nutami , głośniejsze lub bardziej miękkie nuty i dwie lub więcej niezależnych linii muzycznych jednocześnie), duża liczba muzyków i amatorów przeszkolonych w graniu, a także duża dostępność w salach koncertowych, szkołach i salach prób sprawiła, że ​​jest to jeden ze światów zachodnich najbardziej znane instrumenty muzyczne. Wraz z postępem technologicznym opracowano także wzmacniane pianina elektryczne (1929), pianina elektroniczne (1970) i ​​pianina cyfrowe (1980). Elektryczne pianino stało się popularnym instrumentem w gatunkach jazzu fusion, funku i rocka w latach 60. i 70. XX wieku.

  
  

• Fortepiano (rzeczownik)

  Instrument klawiszowy; mniejszy, cichszy, prekursor pianoforte.

• Fortepian

  Instrument muzyczny na klawiaturze, zwykle o długości ponad siedmiu oktaw, z białymi i czarnymi kolorami klawiszy, grany przez naciśnięcie tych klawiszy, powodując uderzenie strun przez młoty. od 1803 r

  „Fortepian w jego domu zajmuje dużo miejsca”.

  „Od wielu lat bierze lekcje, a teraz bardzo dobrze gra na pianinie”.

  „Może zagrać na pianinie„ Happy Birthday ”.”

  „Większość dzieł Fryderyka Chopina dotyczy fortepianu”.

• Fortepian (przymiotnik)

  Cicho, cicho.

• Fortepian (przymiotnik)

  W przedłużonym użyciu; cichy, stonowany.

• Fortepian (przysłówek)

  . od XVII wieku

• Fortepian

  duży instrument muzyczny na klawiaturze z drewnianą obudową otaczającą płytę rezonansową i metalowe struny, które uderzają młotkami, gdy klawisze są wciśnięte. Wibracje strun są zatrzymywane przez tłumiki po zwolnieniu klawiszy i można je regulować pod względem długości i głośności za pomocą dwóch lub trzech pedałów.

  
  

• Fortepian

  fragment wykonany lub oznaczony do wykonania miękko.

• Fortepian (przysłówek)

  (zwłaszcza jako kierunek) miękki lub miękki.

• Fortepian (przymiotnik)

  (zwłaszcza jako kierunek) miękki lub miękki.

• Fortepian (przymiotnik)

  Miękki; - zalecenie wykonawcy, aby wykonał pewne przejście cicho i ze zmniejszoną głośnością tonu. (Skrót p.

• Fortepian

  Dobrze znany instrument muzyczny nieco przypominający klawesyn, składający się z szeregu drutów o stopniowanej długości, grubości i napięciu, uderzanych młotami poruszanymi kluczami.

• Fortepian

  instrument strunowy, który jest odtwarzany przez naciśnięcie klawiszy, które powodują, że młoty uderzają w nastrojone struny i wytwarzają dźwięki

• Fortepian

  (muzyka) niska głośność

• Fortepian (przymiotnik)

  używane głównie jako kierunek lub opis w muzyce;

  „fragmenty fortepianu w kompozycji”

• Fortepian (przysłówek)

  stosowany jako kierunek w muzyce; grać stosunkowo cicho