Zawartość

• Głośnia

  
  

  Głośnia definiowana jest jako otwarcie między fałdami głosowymi (rima glottidis).

• Nagłośnia

  Nagłośnia to płat wykonany z elastycznej chrząstki pokrytej błoną śluzową, przymocowany do wejścia krtani. Wystaje ukośnie w górę za językiem i kością gnykową, skierowaną grzbietowo. Podczas oddychania pozostaje otwarty, wpuszczając powietrze do krtani. Podczas połykania zamyka się, aby zapobiec aspiracji, zmuszając połknięte płyny lub jedzenie do przejścia wzdłuż przełyku. Jest to zatem zastawka, która kieruje przejście do tchawicy lub przełyku. Nagłośnia bierze swoją nazwę od bycia powyżej głośni (epi- + głośnia). Nagłośnia zawiera kubki smakowe.

• Glottis (rzeczownik)

  Otwór między prawdziwymi strunami głosowymi, znajdującymi się w krtani.

• Nagłośnia

  Narząd chrzęstny w gardle kręgowców lądowych pokrywających głośnię podczas połykania, aby zapobiec dostaniu się pokarmu i płynów do tchawicy, aw Homo sapiens także narząd mowy.

  
  

• Glottis (rzeczownik)

  część krtani, na którą składają się struny głosowe i otwór między nimi. Wpływa na modulację głosu poprzez rozszerzanie lub kurczenie się.

• Nagłośnia

  płat chrząstki za nasadą języka, który jest wciśnięty podczas połykania, aby zakryć otwór tchawicy.

• Glottis (rzeczownik)

  Otwór od gardła do krtani lub tchawicy. Zobacz krtań.

• Nagłośnia

  Chrząstkowy wyrostek przypominający przykrywkę, który zamyka głośnię, gdy jedzenie lub napój przechodzi, podczas gdy jedzenie lub napój przechodzi przez gardło.

• Glottis (rzeczownik)

  aparat głosowy krtani; prawdziwe fałdy głosowe i przestrzeń między nimi, w której generowany jest dźwięk głosu

• Nagłośnia

  płat chrząstki zakrywający tchawicę podczas połykania