Zawartość

• Pokora

  
  

  Pokora jest cechą pokory. Definicje słownikowe podkreślają pokorę jako niskie poczucie własnej wartości i poczucie niegodności. W pokorze religijnej pokora może oznaczać rozpoznanie siebie w stosunku do bóstwa (tj. Boga) lub bóstw oraz poniżenie się, a następnie poddanie się temu bóstwu jako wyznawcy tej religii. Poza konfliktem religijnym pokora jest definiowana jako „nie odczuwana” wyzwolenie od świadomości siebie, forma umiarkowania, która nie jest ani dumna (ani wyniosła), ani nie poddaje się samozadowoleniu. Pogląd materialistyczny charakteryzuje pokorę jako powściągliwość, która uwalnia się od próżności. Pokora jest zewnętrznym wyrazem odpowiedniego szacunku wewnętrznego lub ja i kontrastuje z upokorzeniem, które jest narzucaniem, często zewnętrznym, wstydu na osobę. Pokora może być sprzeniewierzona jako zdolność do cierpienia upokorzenia poprzez samookaleczanie, które samo w sobie pozostaje skupione na sobie, a nie na niskim skupieniu. Pokora, w różnych interpretacjach, jest powszechnie postrzegana jako cnota, która koncentruje się na niskim zaabsorbowaniu się sobą lub niechęci do wyrażania siebie, dlatego jest w wielu tradycjach religijnych i filozoficznych, kontrastuje z narcyzmem, pychą i innymi formami dumy i jest idealistyczny i rzadki wewnętrzny konstrukt, który ma zewnętrzną stronę.

  
  

• Pokora

  Pokora; właściwość bycia pokornym.

• Pokora

  Cechą pokory; pokora charakteru i zachowania.

• Pokora

  Jakość bycia pokornym; pokora; łagodność.

• Pokora

  Stan lub jakość bycia pokornym; wolność od dumy i arogancji; skromność umysłu; skromne oszacowanie własnej wartości; poczucie własnej niegodności poprzez niedoskonałość i grzeszność; poniżanie; pokora.

• Pokora

  Akt podporządkowania lub uprzejmości.

• Pokora

  stan bycia pokornym i nieważnym

• Pokora

  pokora;

  „był pełen pokory na widok papieża”

• Pokora

  skłonność do pokory; brak fałszywej dumy;

  „nie wszyscy uważają pokorę za cnotę”

• Pokora

  skłonność do pokory; brak fałszywej dumy;

  „nie wszyscy uważają pokorę za cnotę”

• Pokora

  pokora;

  „był pełen pokory na widok papieża”