Zawartość

• Ikona

  
  

  Ikona (z greckiego εἰκών eikōn „obraz”, „podobieństwo”) jest religijnym dziełem sztuki, najczęściej obrazem, w kulturach Wschodniego Kościoła Prawosławnego, Prawosławia Wschodniego, Rzymskokatolickiego i niektórych Kościołów wschodnio-katolickich. Najczęstsze tematy obejmują Chrystusa, Maryję, świętych i aniołów. Choć szczególnie związany z obrazami w stylu „portretowym” koncentrującymi się na jednej lub dwóch głównych postaciach, termin ten obejmuje także większość obrazów religijnych w różnych mediach artystycznych tworzonych przez chrześcijaństwo wschodnie, w tym sceny narracyjne. Ikony mogą być również odlewane w metalu, rzeźbione w kamieniu, haftowane na tkaninie, malowane na drewnie, wykonane w mozaice lub na fresku, edytowane na papierze lub metalu itp. Porównywalne obrazy z zachodniego chrześcijaństwa na ogół nie są klasyfikowane jako „ikony”, chociaż „ikoniczny” może być użyty do opisania statycznego stylu obrazu oddania. Wschodnia tradycja prawosławna utrzymuje, że produkcja chrześcijańskich obrazów sięga bardzo wczesnych dni chrześcijaństwa i od tego czasu jest to tradycja ciągła. Współczesna historia sztuki akademickiej uważa, że ​​chociaż obrazy mogły istnieć wcześniej, tradycję można prześledzić dopiero w III wieku, a obrazy, które przetrwały ze sztuki wczesnochrześcijańskiej, często różnią się znacznie od późniejszych. Ikony z późniejszych stuleci można często łączyć ściśle z obrazami z 5 wieku, choć bardzo niewiele z nich przetrwało. Powszechne niszczenie obrazów miało miejsce podczas bizantyjskiego ikonoklazmu z lat 726–842, chociaż na stałe rozstrzygnęło to kwestię stosowności obrazów. Od tego czasu ikony mają wielką ciągłość stylu i tematu; znacznie większy niż na obrazach zachodniego kościoła. Jednocześnie nastąpiły zmiany i rozwój.

  
  

• Ikona (rzeczownik)

  Obraz, symbol, obraz lub inne przedstawienie zwykle będące przedmiotem kultu religijnego.

• Ikona (rzeczownik)

  Rodzaj obrazu religijnego przedstawiającego świętego lub scenę z Pisma Świętego, często wykonywaną na drewnianych panelach.

• Ikona (rzeczownik)

  Osoba lub rzecz, która jest najlepszym przykładem określonego zawodu lub jakiegoś zajęcia.

  „Ten człowiek jest ikoną w biznesie; uosabia lojalność i dobre wyczucie biznesowe”.

• Ikona (rzeczownik)

  Mały obraz, który reprezentuje coś (na przykład ikonę na ekranie komputera, która po kliknięciu wykonuje jakąś funkcję).

• Ikona (rzeczownik)

  Słowo, znak lub znak, którego forma odzwierciedla i jest określana przez odnośnik; słowa onomatopeiczne to z konieczności wszystkie ikony. Zobacz także symbol i indeks.

• Ikon (rzeczownik)

  alternatywna forma ikonoreligijnego obrazu.

  
  

• Ikona (rzeczownik)

  obraz religijny przedstawiający Chrystusa lub inną świętą postać, zwykle wykonany na drewnie i używany ceremonialnie w Bizancjum i innych Kościołach wschodnich.

• Ikona (rzeczownik)

  osoba lub rzecz uważana za symbol reprezentatywny lub godna czci

  „ta żelazna szczęka ikona amerykańskiej męskości”

• Ikona (rzeczownik)

  symbol lub przedstawienie graficzne na ekranie programu, opcji lub okna.

• Ikona (rzeczownik)

  znak, który ma wspólną cechę z rzeczą, którą oznacza, na przykład słowo warczenie wymawiane w sposób warczący.

• Ikona (rzeczownik)

  Obraz lub przedstawienie; portret lub udawany portret.

• Ikona (rzeczownik)

  Święty obraz przedstawiający Dziewicę Maryję, Chrystusa, świętego lub męczennika, pełniący taką samą funkcję jak obraz takiej osoby w Kościele łacińskim. Termin ten jest używany szczególnie do wysoce stylizowanej i konwencjonalnej reprezentacji świętej osoby, bogatej w symbolikę i używanej podczas nabożeństw w wielu wschodnich kościołach prawosławnych, zwłaszcza w greckich i rosyjskich kościołach prawosławnych.

• Ikona (rzeczownik)

  symbol, zwłaszcza symbol, którego forma sugeruje jego znaczenie lub przedmiot, który reprezentuje.

• Ikona (rzeczownik)

  symbol graficzny obiektu danych, którego forma sugeruje charakter lub funkcję obiektu; zwłaszcza taki symbol, jak widziany na ekranie komputera.

• Ikona (rzeczownik)

  każdy przedmiot bezkrytycznego oddania.

• Ikona (rzeczownik)

  wybitny przykład czegoś, co reprezentuje klasę rzeczy, do której należy; wzór; używane zarówno przez osoby, jak i przedmioty.

• Ikona (rzeczownik)

  (informatyka) symbol graficzny (zwykle prosty obraz) oznaczający program, polecenie lub plik danych lub koncepcję w graficznym interfejsie użytkownika

• Ikona (rzeczownik)

  wizualna reprezentacja (obiektu lub sceny, osoby lub abstrakcji) wytworzona na powierzchni;

  „pokazali nam zdjęcia ze swojego ślubu”

  „film to seria obrazów wyświetlanych tak szybko, że oko je integruje”

• Ikona (rzeczownik)

  konwencjonalny obraz religijny w oleju na małym drewnianym panelu; czczony w Kościele wschodnim

• Ikon (rzeczownik)

  wizualna reprezentacja (obiektu lub sceny, osoby lub abstrakcji) wytworzona na powierzchni;

  „pokazali nam zdjęcia ze swojego ślubu”

  „film to seria obrazów wyświetlanych tak szybko, że oko je integruje”

• Ikon (rzeczownik)

  konwencjonalny obraz religijny w oleju na małym drewnianym panelu; czczony w Kościele wschodnim