Zawartość

Główną różnicą między oszczepem a włócznią jest to, że Oszczep jest lekką włócznią zaprojektowaną do rzucania i Włócznia to broń palna składająca się z trzonu, zwykle z drewna, ze spiczastą głową.

• Oszczep

  Oszczep jest lekką włócznią zaprojektowaną przede wszystkim do rzucania, historycznie jako broń dystansowa, ale dziś głównie do sportu. Oszczep jest prawie zawsze rzucany ręcznie, w przeciwieństwie do łuku, strzały i procy, które wystrzeliwują pociski z mechanizmu. Istnieją jednak urządzenia wspomagające rzucającego oszczepem w osiągnięciu większej odległości, zwane ogólnie miotaczami włóczni. Wojownik lub żołnierz uzbrojony przede wszystkim w jeden lub więcej oszczepów jest oszczepnikiem. Słowo oszczep pochodzi od środkowoangielskiego i pochodzi od oszczepu starofrancuskiego, zdrobnienia od oszczepu, co oznaczało włócznię. Słowo javelot prawdopodobnie pochodzi z jednego z języków celtyckich.

• Włócznia

  Włócznia to broń palna składająca się z trzonu, zwykle z drewna, ze spiczastą głową. Głowica może być po prostu zaostrzonym końcem samego wału, jak ma to miejsce w przypadku hartowanych ogniowo włóczni, lub może być wykonana z bardziej trwałego materiału przymocowanego do wału, takiego jak krzemień, obsydian, żelazo, stal lub brąz. Najpopularniejszy projekt włóczni myśliwskich lub bojowych od czasów starożytnych zawierał metalową grot w kształcie trójkąta, pastylki lub liścia. Głowy włóczni zwykle mają zadziory lub ząbkowane krawędzie. Słowo włócznia pochodzi od staroangielskiej sfery, od proto-germańskiego speri, od proto-indoeuropejskiego korzenia * sper- „spear, pole”. Włócznie można podzielić na dwie szerokie kategorie: te przeznaczone do rzucania w walce w zwarciu i te przeznaczone do rzucania (zwykle nazywane oszczepami). Włócznia była używana w całej historii ludzkości zarówno jako narzędzie do polowania i połowów, jak i broń. Wraz z siekierą, nożem i maczugą jest jednym z najwcześniejszych i najważniejszych narzędzi opracowanych przez pierwszych ludzi. Jako broń może być użyta jedną lub dwiema rękami. Był używany praktycznie w każdym konflikcie aż do czasów nowożytnych, gdzie nawet wtedy trwa w postaci bagnetów i jest prawdopodobnie najczęściej używaną bronią w historii.

  
  

• Oszczep

  Lekka włócznia rzucona ręką i używana jako broń.

• Oszczep

  Metalowa włócznia rzucona na odległość podczas zawodów sportowych.

• Oszczep (czasownik)

  Przebić oszczepem.

• Włócznia

  Długi kij z ostrym końcem używany jako broń do rzucania lub pchania, lub cokolwiek innego, co wykonuje ruch pchający.

• Włócznia

  Żołnierz uzbrojony w taką broń; włócznik.

• Włócznia

  Lanca z zębami, używana przez rybaków do wydobywania ryb.

• Włócznia

  Nielegalny manewr wykorzystujący koniec kija hokejowego do uderzenia w innego hokeisty.

• Włócznia

  W zawodowym wrestlingu sprzęt biegowy, w którym ramię zapaśnika jest wbijane w środkową część przeciwnika.

• Włócznia

  Pęd, jak trawa; iglica.

• Włócznia

  Pióro konia

• Włócznia

  
  

  Pręt, do którego przymocowane jest wiadro lub tłok pompy; pręt pompy.

• Włócznia

  Długi, cienki pasek z warzyw.

  „włócznie szparagów i brokułów”

• Włócznia (czasownik)

  Wnikać, uderzać, lub uderzać dowolnym długim wąskim przedmiotem. Aby wykonać ruch pchający, który łapie obiekt na końcu długiego urządzenia.

• Włócznia (czasownik)

  Strzelać w długą łodygę, tak jak niektóre rośliny.

• Włócznia (przymiotnik)

  Męski

  „odpowiednik włóczni”

• Włócznia (przymiotnik)

  Dotyczy członków męskiej rodziny

  „włócznia po stronie rodziny”

• Oszczep

  lekka włócznia rzucona w sporcie wyczynowym lub jako broń.

• Oszczep

  sport sportowy polegający na rzucaniu oszczepem

  „jego najbliższy rywal w rzucie oszczepem”

• Włócznia

  broń ze szpiczastą końcówką, zwykle ze stali i długim trzonem, używaną do pchania lub rzucania.

• Włócznia

  instrument z długim trzonkiem i kolczastą końcówką służący do łowienia ryb.

• Włócznia

  włócznik.

• Włócznia

  pęd roślinny, zwłaszcza spiczastą łodygę szparagów lub brokułów

  „wędzony łosoś owinięty wokół włóczni szparagów”

• Włócznia (czasownik)

  przekłuć lub uderzyć włócznią lub innym ostrym przedmiotem

  „ze swoim widelcem wypowiadała swój ostatni żeton”

• Oszczep

  Rodzaj lekkiej włóczni, rzucanej lub rzucanej przez rękę; starożytnie broń wojenna używana przez jeźdźców i pieszych; obecnie używany głównie w polowaniu na dzika i inną dziką zwierzynę.

• Oszczep

  Drewniany trzon przypominający włócznię, rzucony przez zawodników w konkursie o nazwie rzut oszczepem; ten, który rzuca najdalej oszczepem, wygrywa konkurs. Rzut oszczepem jest jednym z wydarzeń terenowych współczesnych igrzysk olimpijskich.

• Oszczep

  Przebić oszczepem.

• Włócznia

  Długa, spiczasta broń, używana podczas wojny i polowania, poprzez pchanie lub rzucanie; broń z długim trzonem i ostrą głową lub ostrzem; lanca.

• Włócznia

  Ryc .: Włócznik.

• Włócznia

  Ostro zakończony instrument z zadziorami, używany do dźgania ryb i innych zwierząt.

• Włócznia

  Pęd, jak trawa; iglica.

• Włócznia

  Pióro konia Patrz Feather, n., 4.

• Włócznia

  Pręt, do którego przymocowane jest wiadro lub tłok pompy; pręt pompy.

• Włócznia

  Przebić włócznią; zabijać włócznią; jak włócznia ryb.

• Włócznia (czasownik)

  Strzelać w długą łodygę, jak niektóre rośliny. Zobacz Spire.

• Oszczep

  zawody sportowe, w których oszczep jest rzucany tak daleko, jak to możliwe

• Oszczep

  włócznia rzucona jako broń lub w konkurencyjnych zawodach polowych

• Włócznia

  długi spiczasty pręt używany jako broń

• Włócznia

  narzędzie z trzonem i ostrzem kolczastym służące do łowienia ryb

• Włócznia (czasownik)

  przebij włócznią;

  „włócznia”

• Włócznia (czasownik)

  wyrzucony jak włócznia;

  „Oddział wzniósł się w powietrze”