Zawartość

• Leasor

  
  

  Leasing to umowa umowna wzywająca leasingobiorcę (użytkownika) do zapłaty leasingodawcy (właściciela) za użytkowanie składnika aktywów. Nieruchomości, budynki i pojazdy to wspólne aktywa, które są przedmiotem leasingu. Dzierżawiony jest również sprzęt przemysłowy lub biznesowy. Mówiąc ogólnie, umowa najmu jest umową między dwiema stronami, leasingodawcą i leasingobiorcą. Leasingodawca jest prawnym właścicielem aktywów; dzierżawca uzyskuje prawo do użytkowania środka w zamian za regularne opłaty za wynajem. Najemca zgadza się również przestrzegać różnych warunków dotyczących korzystania z nieruchomości lub sprzętu. Na przykład osoba wynajmująca samochód może wyrazić zgodę na użytkowanie samochodu wyłącznie do użytku osobistego. Węższą umowę najmu można wykorzystać do opisania umowy najmu, w której składnik aktywów stanowi nieruchomość. Stosowany język oznacza, że ​​użytkownik wynajmuje ziemię lub towary wynajmowane lub wynajmowane przez właściciela. Czasownik dzierżawić jest mniej precyzyjny, ponieważ może odnosić się do jednej z tych czynności. Przykładami dzierżawy nieruchomości niematerialnych są korzystanie z programu komputerowego (podobnego do licencji, ale z innymi przepisami) lub korzystanie z częstotliwości radiowej (np. Umowa z dostawcą telefonu komórkowego). Termin umowa najmu jest również czasami używany do opisania umowy najmu okresowego (najczęściej umowa najmu z miesiąca na miesiąc) na arenie międzynarodowej i w niektórych regionach Stanów Zjednoczonych.

  
  

• Leasee (rzeczownik)

  Osoba, która wynajmuje coś od leasingodawcy; najemca.