Zawartość

• Lutnia

  
  

  Lutnia () to każdy instrument oskubany ze struną (zarówno prążkowany, jak i niespłaszczony) i głęboko zaokrąglony tył otaczający pustą wnękę, zwykle z dziurą dźwiękową lub otworem w ciele. Mówiąc dokładniej, termin „lutnia” może odnosić się do instrumentu z rodziny lutni europejskich. Termin ten odnosi się również ogólnie do dowolnego instrumentu strunowego, którego struny biegną w płaszczyźnie równoległej do stołu dźwiękowego (w systemie Hornbostel – Sachs). Struny są przymocowane do kołków lub słupków na końcu szyi, które mają pewien rodzaj mechanizmu obrotowego, aby umożliwić graczowi napinanie struny lub poluzowanie napięcia przed grą (które odpowiednio zwiększają lub obniżają skok struny ), aby każdy ciąg był nastrojony do określonej wysokości (lub nuty). Lutnia jest oskubana lub uderzona jedną ręką, podczas gdy druga ręka „gryzie” (naciska) struny na podstrunnicy szyi. Naciskając struny w różnych miejscach podstrunnicy, gracz może skrócić lub wydłużyć wibrującą część struny, wytwarzając w ten sposób wyższe lub niższe wysokości (nuty). Lutnia europejska i współczesny oud bliskowschodni wywodzą się od wspólnego przodka różnymi ścieżkami ewolucyjnymi. Lutnia jest używana w wielu różnych instrumentach muzycznych od średniowiecza do późnego baroku i była najważniejszym instrumentem muzyki świeckiej w renesansie. W erze muzyki barokowej lutnia była używana jako jeden z instrumentów grających na partiach akompaniamentu basso continuo. Jest także instrumentem towarzyszącym w utworach wokalnych. Gracz lutni albo improwizuje („realizuje”) akord akordowy oparty na figuralnej partii basu, albo gra akompaniament napisany (zarówno notacja muzyczna, jak i tabulatura („tab”) są używane do lutni). Jako mały instrument lutnia wydaje stosunkowo cichy dźwięk. Gracz lutni nazywany jest lutnikiem, lutnistą lub lutnikiem, a twórca lutni (lub dowolnego podobnego instrumentu smyczkowego lub instrumentów skrzypcowych) jest nazywany lutnikiem.

  
  

• Lutnia

  Fretowany instrument strunowy pochodzenia europejskiego, podobny do gitary, mający korpus w kształcie misy lub pudło dźwiękowe; dowolny z szerokiej gamy akordów z korpusem w kształcie gruszki i szyjką, którego górna powierzchnia jest w tej samej płaszczyźnie co płyta rezonansowa, ze sznurkami wzdłuż szyi i równolegle do płyty rezonansowej.

  "gitara"

• Lutnia

  Gruba lepka glina lub cement służy do zamykania dziury lub szczeliny, szczególnie w celu uzyskania czegoś hermetycznego.

• Lutnia

  Pierścień uszczelniający z gumy do słoików z owocami itp.

• Lutnia

  Kawałek drewna o prostych krawędziach do usuwania zbędnej gliny z ziemi.

• Lutnia (czasownik)

  Aby grać na lutni lub jak na lutni.

• Lutnia (czasownik)

  Aby naprawić lub przymocować coś za pomocą lutni.

• Lyre (rzeczownik)

  Starożytny strunowy instrument muzyczny (akord lutni jarzmowej) pochodzenia greckiego, składający się z dwóch ramion rozciągających się od ciała do poprzeczki (jarzma) oraz strun, równoległych do płyty rezonansowej, łączących ciało z jarzmem.

  
  

• Lyre (rzeczownik)

  Stojak na nuty w kształcie liry, który mocuje się do instrumentu dętego, gdy stojak muzyczny jest niepraktyczny.

• Lyre (rzeczownik)

  Kompozytor poezji lirycznej.

• Lutnia

  wyskubany instrument strunowy z długimi szyjkami z progami i zaokrąglonym korpusem z płaskim przodem, przypominającym kształt połówki jaja.

• Lutnia

  płynna glina lub cement stosowane do uszczelniania połączenia, powlekania tygla lub ochrony przeszczepu.

• Lutnia

  gumowa uszczelka do słoika.

• Lutnia (czasownik)

  uszczelnij, połącz lub powlecz lutnią

  „zostały pokryte grubą warstwą kalcynowanej kredy i skorupek jaj”

• Lyre (rzeczownik)

  instrument strunowy, taki jak mała harfa w kształcie litery U, ze sznurkami przymocowanymi do poprzeczki, stosowany zwłaszcza w starożytnej Grecji. Nowoczesne instrumenty tego typu znajdują się głównie w Afryce Wschodniej.

• Lutnia

  Cement z gliny lub innej trwałej nietopliwej substancji do uszczelniania połączeń w aparatach lub ujściach naczyń lub rurek, lub do powlekania korpusów retorty itp. Pod wpływem ciepła; - zwany także lutowaniem.

• Lutnia

  Pierścień uszczelniający z gumy do słoików z owocami itp.

• Lutnia

  Kawałek drewna o prostych krawędziach do usuwania zbędnej gliny z pleśni.

• Lutnia

  Instrument strunowy dawniej używany. Składa się z czterech części, mianowicie stołu lub frontu, korpusu, mającego dziewięć lub dziesięć żeber lub „boków”, ułożonych jak podziały melona, ​​szyi, która ma dziewięć lub dziesięć progów lub podziałów, oraz głowy, lub krzyż, w który są wkręcone śruby do strojenia. Struny są uderzane prawą ręką, a lewą wciśnięte są stopery.

• Lutnia

  Aby zamknąć lub zapieczętować lutnią; jak lutnia na okładce tygla; lutować staw.

• Lutnia

  Aby grać na lutni lub jak na lutni.

• Lutnia (czasownik)

  Brzmi jak lutnia.

• Lyre (rzeczownik)

  Instrument strunowy muzyki; rodzaj harfy, często używany przez starożytnych, jako dodatek do poezji.

• Lyre (rzeczownik)

  Jedna z konstelacji; Lyra Zobacz Lyrę.

• Lutnia

  substancja do uszczelniania złącza lub powlekania porowatej powierzchni w celu uczynienia go nieprzepuszczalnym dla gazu lub cieczy

• Lutnia

  chordofon składający się z oskubanego instrumentu o korpusie w kształcie gruszki, zwykle wygiętej szyi i gryfowanej podstrunnicy

• Lyre (rzeczownik)

  harfa używana przez starożytnych Greków do akompaniamentu