Zawartość
Ordnance (rzecz.)
Sprzęt wojskowy, zwłaszcza broń i amunicja.
Ordnance (rzecz.)
Artyleria.
Ordinance (rzeczownik)
Lokalne prawo
Ordinance (rzeczownik)
Dekret lub dekret, autorytatywny nakaz.
Ordinance (rzeczownik)
Religijna praktyka lub rytuał zalecany przez kościół.
Ordnance (rzecz.)
Ciężka broń wojenna; armaty lub wielkie działa, moździerze i haubice; artyleria; czasami ogólny termin na wszystkie rodzaje broni, amunicji i sprzętu używanego podczas wojny.
Ordinance (rzeczownik)
Uporządkowana aranżacja; przygotowanie; zaopatrzenie.
Ordinance (rzeczownik)
Reguła ustanowiona przez władzę; stała zasada działania; statut, prawo, regulamin, reskrypt lub zaakceptowane użycie; edykt lub dekret; zwłaszcza lokalne prawo uchwalone przez władze miejskie; jako rozporządzenie gminy.
Ordinance (rzeczownik)
Ustalony obrzęd lub ceremonia.
Ordinance (rzeczownik)
Ranga; zamówienie; stacja.
Ordinance (rzeczownik)
Artyleria; armata.
Ordnance (rzecz.)
zaopatrzenie wojskowe
Ordnance (rzecz.)
duże, ale przenośne uzbrojenie
Ordinance (rzeczownik)
autorytatywna reguła
Ordinance (rzeczownik)
statut uchwalony przez rząd miasta
Ordinance (rzeczownik)
akt wyświęcenia; akt nadawania (lub przyjmowania) święceń;
„rodzina rabinów była obecna podczas jego święceń”
