Zawartość

Główną różnicą między odmą opłucnową a niedodmą jest to, że Odma opłucnowa to nienormalne nagromadzenie powietrza w przestrzeni opłucnej, które powoduje odłączenie płuc od ściany klatki piersiowej i Niedodma to zapadnięcie się lub zamknięcie płuc, powodujące zmniejszoną lub nieobecną wymianę gazową.

• Odma płucna

  Odma opłucnowa to nieprawidłowe gromadzenie powietrza w przestrzeni opłucnej między płucem a ścianą klatki piersiowej. Objawy zwykle obejmują nagły, jednostronny ból w klatce piersiowej i duszność. W nielicznych przypadkach ilość powietrza w klatce piersiowej wzrasta, gdy zastawka jednokierunkowa tworzy się z obszaru uszkodzonej tkanki, co prowadzi do odmy opłucnowej napięcia. Ten stan może powodować stale pogarszający się niedobór tlenu i niskie ciśnienie krwi. O ile nie zostanie odwrócone przez skuteczne leczenie, może doprowadzić do śmierci. Bardzo rzadko na oba płuca może mieć wpływ odma opłucnowa. Często nazywane jest zapadnięciem się płuca, choć termin ten może również odnosić się do niedodmy. Pierwotna odma opłucnowa występuje bez wyraźnej przyczyny i przy braku znaczącej choroby płuc, podczas gdy wtórna odma opłucnowa występuje w obecności istniejącej choroby płuc. Palenie zwiększa ryzyko, podobnie jak choroby płuc, w tym POChP, astma i gruźlica. Odma opłucnowa może być również spowodowana urazem fizycznym klatki piersiowej (w tym urazem robaczkowym) lub powikłaniem interwencji medycznej, w którym to przypadku nazywa się to traumatyczną odma opłucnowa. Diagnoza odmy opłucnowej na podstawie samego badania fizykalnego może być trudna (szczególnie w mniejszych pneumotorasach). Zazwyczaj stosuje się zdjęcie rentgenowskie klatki piersiowej, tomografię komputerową lub badanie ultrasonograficzne w celu potwierdzenia jego obecności. Inne stany, które mogą prowadzić do podobnych objawów, to krwotok (nagromadzenie krwi w przestrzeni opłucnej), zatorowość płucna i zawał serca. Duża bulla może wyglądać podobnie na zdjęciu rentgenowskim klatki piersiowej. Mała spontaniczna odma opłucnowa zwykle ustępuje bez leczenia i wymaga jedynie monitorowania. Takie podejście może być najbardziej odpowiednie u osób, które nie mają podstawowej choroby płuc. W przypadku większej odmy opłucnowej lub w przypadku duszności powietrze można usunąć za pomocą strzykawki lub rurki piersiowej podłączonej do systemu zaworu jednokierunkowego. Czasami operacja może być konieczna, jeśli drenaż rurki się nie powiedzie, lub jako środek zapobiegawczy, jeśli powtarzały się epizody. Leczenie chirurgiczne zwykle obejmuje zapalenie opłucnej (polegające na sklejeniu się warstw opłucnej) lub pleurektomię (chirurgiczne usunięcie błon opłucnych). Około 17–23 przypadków odmy opłucnowej występuje na 100 000 osób rocznie. Częściej występują u mężczyzn niż u kobiet.

  
  

• Niedodma

  Niedodma to zapadnięcie się lub zamknięcie płuc, powodujące zmniejszoną lub nieobecną wymianę gazową. Może wpływać na część lub całość płuc. Jest to zwykle jednostronne. Jest to stan, w którym pęcherzyki płucne są spuszczane do małej objętości lub wcale, w odróżnieniu od konsolidacji płucnej, w której są wypełnione płynem. Często nazywane jest zapadnięciem się płuca, choć termin ten może również odnosić się do odmy opłucnowej. Jest to bardzo częste odkrycie w prześwietleniach klatki piersiowej i innych badaniach radiologicznych, i może być spowodowane normalnym wydechem lub różnymi stanami medycznymi. Chociaż często opisywany jako załamanie tkanki płucnej, niedodma nie jest synonimem odmy opłucnowej, która jest bardziej specyficznym stanem obejmującym niedodmę. Ostra niedodma może wystąpić jako powikłanie pooperacyjne lub w wyniku niedoboru środka powierzchniowo czynnego. U wcześniaków prowadzi to do zespołu niewydolności oddechowej niemowląt. Termin używa łączenia form atel- + ektaza z greckiego: ἀτελής, „niekompletny” + ἔκτασις, „rozszerzenie”.

  
  

• Odma opłucnowa

  Obecność powietrza w jamie opłucnej, zwykle spowodowana uszkodzeniem płuc lub ściany klatki piersiowej.

• Niedodma

  Zapadnięcie się części lub całego płuca spowodowane czynnikami wewnętrznymi, a nie odma opłucnową

• Odma opłucnowa

  Stan, w którym powietrze lub inny gaz jest obecny we wnęce klatki piersiowej; - zwany także odma opłucnowa.

• Odma opłucnowa

  nienormalna obecność powietrza w jamie opłucnej powodująca zapadnięcie się płuca; może być spontaniczny (z powodu urazu klatki piersiowej) lub indukowany (w leczeniu gruźlicy)

• Niedodma

  zapadnięcie się rozszerzonego płuca (szczególnie u niemowląt); także brak powiększania się pęcherzyków płucnych przy urodzeniu