Zawartość

Główną różnicą między Positronem a Protonem jest to, że Positron jest cząstką subatomową o ładunku dodatnim i Proton jest nukleonem (składnikiem jądra atomu), który ma dodatni ładunek elektryczny; symbol p.

• Positron

  Pozyton lub antyelektron to antycząstka lub antymateria odpowiednik elektronu. Pozyton ma ładunek elektryczny +1 e, spin 1/2 (taki sam jak elektron) i ma taką samą masę jak elektron. Kiedy pozyton zderza się z elektronem, dochodzi do anihilacji. Jeśli zderzenie to zachodzi przy niskich energiach, powoduje wytwarzanie dwóch lub więcej fotonów promieniowania gamma (patrz anihilacja elektron – pozytron). Pozytony mogą być generowane przez rozpad promieniotwórczy emisji pozytonów (przez słabe oddziaływania) lub przez wytwarzanie par z wystarczająco energetycznego fotonu, który oddziałuje z atomem w materiale.

• Proton

  Proton jest subatomową cząsteczką, symbolem p lub p +, z dodatnim ładunkiem elektrycznym + 1e ładunku elementarnego i masą nieco mniejszą niż neutron. Protony i neutrony, każdy o masie w przybliżeniu jednej jednostki masy atomowej, są wspólnie nazywane „nukleonami”. Jeden lub więcej protonów jest obecnych w jądrze każdego atomu; są niezbędną częścią jądra. Liczba protonów w jądrze jest właściwością określającą pierwiastek i jest określana jako liczba atomowa (reprezentowana przez symbol Z). Ponieważ każdy pierwiastek ma unikalną liczbę protonów, każdy pierwiastek ma własną unikalną liczbę atomową. Słowo „proton” jest po grecku „pierwszy” i ta nazwa została nadana jądrze wodoru przez Ernesta Rutherforda w 1920 r. W poprzednich latach Rutherford odkrył, że jądro wodoru (znane jako najlżejsze jądro) może być wydobyte z jąder azotu przez zderzenia atomowe. Protony były zatem kandydatami na fundamentalną cząstkę, a zatem na budulec azotu i wszystkich innych cięższych jąder atomowych. We współczesnym standardowym modelu fizyki cząstek protony są hadronami i podobnie jak neutrony, drugi nukleon (cząstki obecne w jądrach atomowych) składa się z trzech kwarków. Chociaż protony pierwotnie uważano za cząstki podstawowe lub elementarne, obecnie wiadomo, że składają się z trzech kwarków walencyjnych: dwóch kwarków w górę ładunku +2/3 e i jednego kwarku w dół ładunku –1/3 e. Jednak pozostałe masy kwarków stanowią jedynie około 1% masy protonów. Pozostała część masy protonów wynika z kwantowej energii wiązania chromodynamiki, która obejmuje energię kinetyczną kwarków i energię pól gluonu, które łączą kwarki razem. Ponieważ protony nie są podstawowymi cząsteczkami, mają rozmiar fizyczny, choć nie określony; średni kwadratowy promień pierwiastka protonu wynosi około 0,84–0,87 fm lub 0,84 × 10–15 do 0,87 × 10–15 m. W wystarczająco niskich temperaturach wolne protony wiążą się z elektronami. Jednak charakter takich związanych protonów nie zmienia się i pozostają one protonami. Szybki proton poruszający się w materii zwalnia przez interakcje z elektronami i jądrami, dopóki nie zostanie przechwycony przez chmurę elektronów atomu. Rezultatem jest protonowany atom, który jest chemicznym związkiem wodoru. W próżni, gdy obecne są wolne elektrony, wystarczająco wolny proton może wychwycić pojedynczy wolny elektron, stając się obojętnym atomem wodoru, który jest chemicznie wolnym rodnikiem. Takie „wolne atomy wodoru” reagują chemicznie z wieloma innymi rodzajami atomów przy wystarczająco niskich energiach. Gdy wolne atomy wodoru reagują ze sobą, tworzą neutralne cząsteczki wodoru (H2), które są najczęstszym składnikiem molekularnym chmur molekularnych w przestrzeni międzygwiezdnej.

  
  

• Positron

  Ekwiwalent antymaterii elektronu o tej samej masie, ale o ładunku dodatnim

  „Pojęcie broni pozytonowej pozostaje w sferze science fiction”.

• Proton

  Dodatnio naładowana cząstka subatomowa stanowiąca część jądra atomu i określająca liczbę atomową pierwiastka, złożona z dwóch kwarków w górę i kwarka w dół.

• Positron (rzeczownik)

  cząstka elementarna z ładunkiem dodatnim; oddziaływanie pozytonu i elektronu powoduje anihilację

• Proton

  stabilna cząstka o ładunku dodatnim równym ujemnemu ładunkowi elektronu