Zawartość

• Duma

  
  

  Duma jest skierowaną do wewnątrz emocją, która ma dwa przeciwstawne znaczenia. Z negatywną konotacją pycha odnosi się do głupiego i irracjonalnie zepsutego poczucia osobistej wartości, statusu lub osiągnięć, używanych synonimicznie z pychą. Z pozytywną konotacją pycha odnosi się do pokornego i zadowolonego poczucia przywiązania do własnych lub cudzych wyborów i działań lub do całej grupy ludzi i jest produktem pochwały, niezależnej autorefleksji i spełnionego poczucia przynależności . W judaizmie pycha nazywana jest źródłem wszelkiego zła. W chrześcijaństwie duma jest pierwotnym i najpoważniejszym z siedmiu grzechów głównych, ojcem wszystkich grzechów. Filozofowie i psychologowie społeczni zauważyli, że duma jest złożoną emocją wtórną, która wymaga rozwinięcia poczucia siebie i opanowania odpowiednich rozróżnień koncepcyjnych (np. Duma różni się od szczęścia i radości) poprzez interakcję językową z innymi. Niektórzy psychologowie społeczni identyfikują niewerbalną ekspresję dumy jako sposób na uzyskanie funkcjonalnego, automatycznie postrzeganego sygnału wysokiego statusu społecznego. W przeciwieństwie do tego, dumę można również zdefiniować jako niewielkie nieporozumienie z prawdą.Jedna definicja dumy w poprzednim znaczeniu pochodzi od św. Augustyna: „miłość do własnej doskonałości”. Podobna definicja pochodzi od Mehera Baby: „Duma to specyficzne uczucie, poprzez które przejawia się egoizm”. Duma jest czasem uważana za zepsutą lub wadą, a czasem za właściwą lub za cnotę. Podczas gdy niektórzy filozofowie, tacy jak Arystoteles (i George Bernard Shaw), uważają dumę (ale nie pychę) za cnotę głęboką, niektóre religie światowe uważają dumę za oszustwo z grzechu, tak jak to jest wyrażone w Księdze Przysłów 11: 2 z Biblii Hebrajskiej. Gdy jest postrzegana jako cnota, duma z jej umiejętności jest znana jako cnota, pycha, wielkość duszy lub wielkoduszność, ale kiedy jest postrzegana jako występek, często jest znana z samozadowolenia, sadystycznej pogardy, próżności lub próżności. Duma może również przejawiać się jako wysoka opinia o narodzie (duma narodowa) i pochodzenie etniczne (duma etniczna).

  
  

• Dumny (przymiotnik)

  Zadowolony czuć się zaszczyconym (przez coś); czuć się usatysfakcjonowanym lub szczęśliwym z faktu lub wydarzenia.

  „Jestem dumny ze szkolnych zajęć Sivusa”.

• Dumny (przymiotnik)

  Posiadać należyte poczucie tego, co jest warte lub na co zasługuje.

  „Byłem zbyt dumny, by przeprosić”.

• Dumny (przymiotnik)

  Posiadanie zbyt wysokiej opinii o sobie; arogancki, wyniosły.

• Dumny (przymiotnik)

  Generowanie poczucia dumy; będący powodem do dumy.

  „To był dumny dzień, kiedy w końcu zdobyliśmy mistrzostwo”.

• Dumny (przymiotnik)

  Odważny, dzielny; dzielny.

• Dumny (przymiotnik)

  Wyróżniać się lub wychowywać; spuchnięty.

  „Po wygojeniu blizna stała się dumna z jego ciała.”

• Dumny (przymiotnik)

  Podekscytowany pożądaniem seksualnym; (samic) w upale.

• Duma

  Jakość lub stan bycia dumnym; nieuzasadnione przeszacowanie własnej wyższości talentów, piękna, bogactwa, rangi itp., które przejawia się w wyniosłym powietrzu, dystansie, rezerwie i często pogardzie innych.

  
  

• Duma

  Poczucie własnej wartości i wstręt do tego, co jest poniżej lub niegodne jednego; wzniosły szacunek do samego siebie; szlachetna samoocena; podniesienie charakteru; godne łożysko; dumna rozkosz; - w dobrym tego słowa znaczeniu.

  „Był dumny ze swojej pracy”.

  „Miał dumę z własności w swoim dziale”.

• Duma

  Dumne lub pogardliwe zachowanie lub leczenie; zuchwalstwo lub arogancja zachowań; wyniosłe zachowanie i zachowanie; bezczelne uniesienie; pogarda; pycha.

• Duma

  Z czego jeden jest dumny; to, co ekscytuje chwalenie się lub gratulacje; okazja lub podstawa poczucia własnej wartości lub aroganckiej i zarozumiałej pewności siebie, jako piękna, ornamentu, szlachetnego charakteru, dzieci itp.

• Duma

  Pokazać; ostentacja; chwała.

• Duma

  Najwyższy ton; osiągnięta wysokość; wzniosłość; główny; chwała,

• Duma

  Świadomość mocy; pełnia duchów zwierząt; zapał; rozpusta.

• Duma

  Żądza; pożądanie seksualne; szczególnie podniecenie seksualnego apetytu u samicy.

• Duma

  Kompania lwów lub innych dużych kotów.

  „Duma lwów często składa się z dominującego samca, jego haremu i ich potomstwa, ale młode dorosłe samce wychodzą z domu, by wędrować z dumą kawalerów, dopóki nie będą w stanie zdobyć / ustanowić własnej dumy rodzinnej”.

• Duma

  Mały europejski gatunek minoga = 1.

• Duma

  .

• Duma (czasownik)

  Aby być dumnym lub doświadczyć czegoś; być z tego dumnym.

  „Jestem dumny z tego, że dobrze oceniam charakter”.

• Dumny (przymiotnik)

  odczuwanie głębokiej przyjemności lub satysfakcji z własnych osiągnięć, cech lub dóbr albo z kogoś, z kim ktoś jest blisko związany

  „dumna babcia trzech chłopców”

  „dostała dziewięć przepustek, a on był z niej taki dumny”

• Dumny (przymiotnik)

  (wydarzenia, osiągnięcia itp.), powodując, że ktoś czuje się dumny

  „Mamy dumną historię innowacji”

• Dumny (przymiotnik)

  posiadanie lub wykazywanie wysokiej lub zbyt wysokiej opinii o sobie lub o znaczeniu

  „był dumnym, aroganckim mężczyzną”

• Dumny (przymiotnik)

  świadomy własnej godności

  „Byłem zbyt dumny, aby iść do domu”

• Dumny (przymiotnik)

  imponujący; wspaniały

  „sitowie wyrastają wysokie i dumne ze środka stawu”

• Dumny (przymiotnik)

  lekko wystające z powierzchni

  „kule stojące dumnie z tkaniny”

• Dumny (przymiotnik)

  oznaczający miąższ, który urósł wokół gojącej się rany z nadmiernym ziarninowaniem tkanek.

• Dumny (przymiotnik)

  Uczucie lub przejawianie dumy w dobrym lub złym sensie

• Dumny (przymiotnik)

  Poczucie wysokiego szacunku do samego siebie lub poczucia własnej wartości; exulting (in); dumny; - często z; dumny ze swojego kraju.

• Dumny (przymiotnik)

  Dawać powód lub okazję do dumy lub samozadowolenia; godny podziwu; wielki; wspaniały; wspaniały; zachwycający; ostentacyjny.

• Dumny (przymiotnik)

  Podekscytowany pożądaniem seksualnym; - stosowane szczególnie u samic niektórych zwierząt.

• Duma

  Mały minóg europejski (Petromyzon branchialis); - zwany także prid i sandpiper.

• Duma

  Jakość lub stan bycia dumnym; nadmierna samoocena; nieuzasadnione przekonanie o własnej wyższości talentów, piękna, bogactwa, rangi itp., które przejawia się w wyniosłym powietrzu, dystansie, rezerwie, a często w pogardzie dla innych.

• Duma

  Poczucie własnej wartości i wstręt do tego, co jest poniżej lub niegodne jednego; wzniosły szacunek do samego siebie; szlachetna samoocena; podniesienie charakteru; godne łożysko; dumna rozkosz; - w dobrym tego słowa znaczeniu.

• Duma

  Dumne lub pogardliwe zachowanie lub leczenie; zuchwalstwo lub arogancja zachowań; wyniosłe zachowanie i zachowanie; bezczelne uniesienie; pogarda.

• Duma

  Z czego jeden jest dumny; to, co podnieca przechwałkę lub samozadowolenie; okazja lub podstawa poczucia własnej wartości lub aroganckiej i zarozumiałej pewności siebie, jako piękna, ornamentu, szlachetnego charakteru, dzieci itp.

• Duma

  Pokazać; ostentacja; chwała.

• Duma

  Najwyższy ton; osiągnięta wysokość; wzniosłość; główny; chwała; jak być dumnym ze swojego życia.

• Duma

  Świadomość mocy; pełnia duchów zwierząt; zapał; rozpusta; stąd pożądanie; pożądanie seksualne; zwłaszcza podniecenie seksualnego apetytu u żeńskiej bestii.

• Duma

  Pozwolić sobie na dumę lub poczucie własnej wartości; wysoko oceniać; pióropusz; - używane odruchowo.

• Duma (czasownik)

  Być dumnym; do chwały.

• Dumny (przymiotnik)

  poczucie szacunku do siebie lub przyjemności z czegoś, na podstawie czego mierzysz swoją wartość; lub będący powodem do dumy;

  "dumni rodzice"

  „dumny ze swoich osiągnięć”

  „chwila dumy”

  „z dumą służyć swojemu krajowi”

  „dumne imię”

  „dumni książęta”

• Dumny (przymiotnik)

  posiadanie lub okazywanie wielkiej godności lub szlachetności;

  „waleczny korowód”

  „wyniosłe statki”

  „majestatyczne miasta”

  „dumne szczyty alpejskie”

• Duma

  poczucie szacunku do siebie i osobistej wartości

• Duma

  zadowolenie z twoich (lub innych) osiągnięć;

  „jest dumny z sukcesów swoich synów”

• Duma

  cecha bycia zachęcanym przez niechęć do spadania poniżej twoich standardów

• Duma

  grupa lwów

• Duma

  nieuzasadniona i nadmierna samoocena (uosobienie jednego z grzechów głównych)

• Duma (czasownik)

  być dumnym z;

  „Szczyci się tym, że dostał się do szkoły prawa”