Zawartość

• Sankcja

  
  

  Zatwierdzenie przez organ, na ogół takie, które sprawia, że ​​coś jest ważne.

• Sankcja

  Kara, kara lub jakiś środek przymusu, mający na celu zapewnienie zgodności; zwłaszcza jeden przyjęty przez kilka narodów lub przez organ międzynarodowy.

• Sankcja

  Prawo, traktat lub umowa lub klauzula w prawie, traktacie lub umowie, określająca którekolwiek z powyższych.

• Sankcja (czasownik)

  Ratyfikować; unieważnić.

• Sankcja (czasownik)

  Aby udzielić oficjalnego upoważnienia lub zgody; do oblicza.

• Sankcja (czasownik)

  Karanie (państwo itp.) Sankcjami.

• Unsanctioned (przymiotnik)

  Bez sankcji; niezatwierdzone przez organ sankcjonujący.

• Sankcja

  Uroczysta lub ceremonialna ratyfikacja; oficjalny akt przełożonego, przez który ratyfikuje i nadaje ważność aktowi innej osoby lub organu; zakładanie lub wspieranie czegokolwiek poprzez udzielanie mu władzy; potwierdzenie; aprobata.

  
  

• Sankcja

  Wszystko, co zrobiono lub powiedziano w celu egzekwowania woli, prawa lub autorytetu innej osoby; jako sankcje prawne.

• Sankcja

  Udzielić sankcji; ratyfikować; potwierdzać; zatwierdzić.

• Sankcja

  formalne i wyraźne zatwierdzenie;

  „demokrata zazwyczaj otrzymuje poparcie związków”

• Sankcja

  mechanizm kontroli społecznej służący egzekwowaniu standardów społecznych

• Sankcja

  oficjalne pozwolenie lub zatwierdzenie;

  „uprawnienia do programu były odnawiane kilka razy”

• Sankcja

  akt ostatecznego zezwolenia;

  „miało sankcję kościoła”

• Sankcja (czasownik)

  udzielić sankcji;

  „Akceptuję jego politykę edukacyjną”

• Sankcja (czasownik)

  wyrazić zgodę lub zezwolić na

• Sankcja (czasownik)

  udzielać sankcji religijnych, na przykład przez przysięgę;

  „uświęć małżeństwo”

• Unsanctioned (przymiotnik)

  
  

  bez wyraźnego oficjalnego zezwolenia;

  „niesankcjonowane użytkowanie samochodów służbowych”