Zawartość

• Główna różnica
• Wykres porównania
• Pojedyncze dziedzictwo
• Wielokrotne dziedziczenie
• Kluczowe różnice

Główna różnica

Pojedyncze dziedziczenie zostaje zdefiniowane jako klasa pochodna używana do dziedziczenia właściwości i ich charakteru z pojedynczej klasy nadrzędnej, która ma wszystkie funkcje wymagane do uruchomienia programu. Wielokrotne dziedziczenie zostaje zdefiniowane jako typ używany przez główne zorientowane obiektowo języki programowania komputerowego, w których właściwości istniejące w obiekcie nadrzędnym lub klasie mogą zostać przesłane do nowego obiektu lub klasy.

Wykres porównania

Pojedyncze dziedzictwo

Pojedyncze dziedziczenie zostaje zdefiniowane jako klasa pochodna używana do dziedziczenia właściwości i ich charakteru z pojedynczej klasy nadrzędnej, która ma wszystkie funkcje wymagane do uruchomienia programu. Pomaga w dziedziczeniu właściwości dla klasy pochodnej i naturze klasy bazowej, a następnie otwiera możliwość ponownego użycia kodu i dodaje nowe funkcje do istniejącego systemu. Pojedyncze dziedziczenie upoważnia wywnioskowaną klasę do nabywania właściwości i prowadzenia od odrębnej klasy nadrzędnej. Umożliwia zrozumienie poziomu do zakupu właściwości i zachowania klasy podstawowej, a następnie umożliwia ponowne użycie kodu i dodatkowo dodaje nowe komponenty do bieżącego systemu. Dzięki temu system jest znacznie bardziej produktywny i mniej zbędny. Dziedziczenie jest jednym z kluczowych elementów programowania zorganizowanego przez protest (OOP). Pojedyncze Dziedzictwo jest bezpieczniejsze niż wiele spadków, jeśli zostanie odpowiednio przybliżone. Dodatkowo upoważnia określoną klasę do wywołania użycia klasy nadrzędnej dla konkretnej strategii, jeśli technika ta zostanie zniesiona w wywnioskowanej klasie lub konstruktorze klasy nadrzędnej. W momencie, gdy klasa wzmacnia kolejny poziom dokładnie w tym momencie, nazywamy to samotnym dziedzictwem. Poniższy schemat przedstawia, że ​​klasa B rozwija tylko jeden typ, którym jest A. Tutaj A będzie klasą nadrzędną B, a B będzie klasą tyke A. Pomysł dziedziczenia jest wykorzystywany jako część wielu dialektów programistycznych, w tym C ++, Java, PHP, C # i Visual Basic. Java i C # umożliwiają pojedyncze dziedziczenie, podczas gdy różne dialekty, takie jak C ++, wzmacniają wiele dziedziczeń.

Wielokrotne dziedziczenie

Wielokrotne dziedziczenie zostaje zdefiniowane jako klasa używana przez podstawowe zorientowane obiektowo języki programowania komputerowego, w których właściwości istniejące w obiekcie nadrzędnym lub klasie mogą zostać przesłane do nowego obiektu lub klasy, a proces dziedziczenia kończy się wraz z dodaniem nowych funkcji. Wielokrotne dziedziczenie jest składnikiem niektórych dialektów programistycznych na PC, w których pytanie lub klasa może uzyskać atrybuty i elementy od więcej niż jednego protestu rodzicielskiego lub klasy rodzicielskiej. Jest to jednoznaczne z pojedynczym dziedzictwem, w którym klasa protestująca może otrzymać tylko jedno konkretne pytanie lub klasę. Różny element dziedzictwa niektórych dialektów programowych ułożonych w proteście, w których klasa lub podmiot otrzymuje atrybuty i właściwości od więcej niż jednej klasy rodzicielskiej lub protestu. Jest to sprzeczne z własnością pojedynczego dziedziczenia, która umożliwia demonstracji lub klasie uzyskanie od jednego konkretnego pytania lub klasy. Chociaż istnieją pewne zalety związane z wielokrotnym dziedziczeniem, zwiększa ono niepewność i wieloaspektowość, gdy nie są odpowiednio nakreślone lub wykonane. Różnym dziedzictwem wykonania jest zdolność do uzyskiwania definicji technik z różnych klas. Pojawiają się problemy z tego rodzaju licznym dziedzictwem, na przykład konflikty nazw i niejednoznaczność. Podobnie inżynier oprogramowania może nieświadomie przedstawić walkę o nazwę, dodając inną technikę do nadklasy. Domyślne strategie pokazują jeden typ innego dziedzictwa użytkowania. Klasa może aktualizować więcej niż jeden interfejs, który może zawierać domyślne zasady o podobnej nazwie. Kompilator Java podaje kilka zasad, aby dowiedzieć się, który system domyślny ma zastosowanie w odrębnej klasie.

Kluczowe różnice

1. Pojedyncze dziedziczenie zostaje zdefiniowane jako klasa pochodna używana do dziedziczenia właściwości i ich charakteru z pojedynczej klasy nadrzędnej, która ma wszystkie funkcje wymagane do uruchomienia programu. Wielokrotne dziedziczenie zostaje zdefiniowane jako typ używany przez główne zorientowane obiektowo języki programowania komputerowego, w których właściwości istniejące w obiekcie nadrzędnym lub klasie mogą zostać przesłane do nowego obiektu lub klasy.
2. Klasa pochodna otrzymuje pojedynczą klasę podstawową, jeśli chodzi o pojedyncze dziedziczenie. Z drugiej strony klasa pochodna otrzymuje dwie lub więcej niż dwie klasy podstawowe.
3. Klasa pochodna dla pojedynczego dziedziczenia zawsze uzyskuje dostęp do funkcji pliku, z którym się kojarzy. Z drugiej strony klasa pochodna wielokrotnego dziedziczenia uzyskuje dostęp do wszystkich funkcji klas bazowych, z którymi się połączyła.
4. Zarówno dziedziczenie pojedyncze, jak i wielokrotne mają ten sam współczynnik widoczności, a zatem mają sieci publiczne, prywatne i chronione.
5. Czas wykonywania pojedynczego procesu dziedziczenia wymaga niewielkiego czasu na wykonanie różnych zadań z góry. Z drugiej strony czas wykonywania procesu wielokrotnego dziedziczenia wymaga więcej czasu na zakończenie różnych procesów.
6. Zachowanie dla pojedynczego dziedziczenia pozostaje takie samo jak dla elementu nadrzędnego. Natomiast zachowanie wielokrotnego dziedziczenia staje się mieszanką obojga rodziców.