Zawartość

• Spektroskopia

  
  

  Spektroskopia to badanie interakcji między materią a promieniowaniem elektromagnetycznym. Historycznie spektroskopia powstała w wyniku badania światła widzialnego rozproszonego przez pryzmat zgodnie z jego długością fali. Później koncepcja została znacznie rozszerzona, aby uwzględnić wszelkie interakcje z energią promieniowania w zależności od jego długości fali lub częstotliwości. Dane spektroskopowe są często reprezentowane przez widmo emisyjne, wykres interesującej odpowiedzi w funkcji długości fali lub częstotliwości.

• Spektrofotometria

  W chemii spektrofotometria jest ilościowym pomiarem właściwości odbicia lub transmisji materiału w funkcji długości fali. Jest bardziej specyficzny niż ogólny termin spektroskopia elektromagnetyczna, ponieważ spektrofotometria dotyczy światła widzialnego, bliskiego ultrafioletu i bliskiej podczerwieni, ale nie obejmuje technik spektroskopii z rozdzielczością czasową. Spektrofotometria jest narzędziem polegającym na analizie ilościowej cząsteczek w zależności od tego, ile światła pochłania barwne związki. Spektrofotometria wykorzystuje fotometry, zwane spektrofotometrami, które mogą mierzyć natężenie wiązki światła w zależności od jego koloru (długości fali). Ważnymi cechami spektrofotometrów są pasmo spektralne (zakres kolorów, które może transmitować przez próbkę testową), procent transmisji próbki, logarytmiczny zakres absorpcji próbki, a czasem procent pomiaru odbicia. Spektrofotometr jest powszechnie stosowany do pomiaru transmitancji lub współczynnika odbicia roztworów, przezroczystych lub nieprzezroczystych ciał stałych, takich jak polerowane szkło lub gazy. Chociaż wiele biochemikaliów jest zabarwionych, podobnie jak one, pochłaniają światło widzialne, a zatem można je zmierzyć za pomocą procedur kolorymetrycznych, nawet bezbarwne biochemikalia można często przekształcić w kolorowe związki odpowiednie do chromogenicznych reakcji tworzenia barw, aby uzyskać związki odpowiednie do analizy kolorymetrycznej. Można je jednak również zaprojektować do pomiaru dyfuzyjności w dowolnym z wymienionych zakresów światła, które zwykle pokrywają około 200 nm - 2500 nm przy użyciu różnych kontroli i kalibracji. W tych zakresach światła potrzebne są kalibracje na maszynie przy użyciu standardów różniących się rodzajem w zależności od długości fali oznaczenia fotometrycznego. Przykładem eksperymentu, w którym stosowana jest spektrofotometria, jest wyznaczenie stałej równowagi roztworu. Pewna reakcja chemiczna w roztworze może zachodzić w kierunku do przodu i do tyłu, w którym reagenty tworzą produkty, a produkty rozkładają się w reagenty. W pewnym momencie ta reakcja chemiczna osiągnie punkt równowagi zwany punktem równowagi. Aby określić odpowiednie stężenia reagentów i produktów w tym punkcie, przepuszczalność światła roztworu można badać za pomocą spektrofotometrii. Ilość światła przechodzącego przez roztwór wskazuje na stężenie niektórych chemikaliów, które nie przepuszczają światła. Absorpcja światła wynika z interakcji światła z modami elektronowymi i wibracyjnymi cząsteczek. Każdy rodzaj cząsteczki ma indywidualny zestaw poziomów energii związanych z tworzeniem wiązań chemicznych i jąder, a zatem pochłania światło o określonych długościach fal lub energii, co daje unikalne właściwości spektralne. Jest to oparte na jego specyficznym i wyraźnym makijażu. Zastosowanie spektrofotometrów obejmuje różne dziedziny nauki, takie jak fizyka, materiałoznawstwo, chemia, biochemia i biologia molekularna. Są szeroko stosowane w wielu gałęziach przemysłu, w tym półprzewodnikach, produkcji laserowej i optycznej, badaniach i badaniach kryminalistycznych, a także w laboratoriach do badania substancji chemicznych. Spektrofotometria jest często stosowana w pomiarach aktywności enzymów, oznaczaniu stężeń białka, oznaczaniu enzymatycznych stałych kinetycznych i pomiarach reakcji wiązania ligandu. Ostatecznie spektrofotometr jest w stanie określić, w zależności od kontroli lub kalibracji, jakie substancje są obecne w celu i dokładnie ile poprzez obliczenia zaobserwowanych długości fali. W astronomii termin spektrofotometria odnosi się do pomiaru widma obiektu niebieskiego, w którym skala strumienia widma jest kalibrowana w funkcji długości fali, zwykle przez porównanie z obserwacją gwiazdy standardowej spektrofotometrycznej i korygowana pod kątem absorpcji światła przez atmosferę ziemską.

  
  

• Spektroskopia

  Widma

• Spektroskopia

  Zastosowanie spektrometrów w analizie chemicznej.

• Spektrofotometria

  analiza ilościowa widm elektromagnetycznych za pomocą spektrofotometru; szczególnie w celu ustalenia struktury lub ilości substancji

• Spektroskopia

  sztuka i nauka zajmująca się wykorzystaniem spektroskopu oraz wytwarzaniem i analizą widm; działanie przy użyciu spektroskopu.

• Spektrofotometria

  Sztuka porównywania, fotometrycznie, jasności dwóch widm, długości fali po długości fali; zastosowanie spektrofotometru.

• Spektrofotometria

  sztuka lub proces pomiaru stopnia absorpcji światła przy różnych długościach fali przez substancję chemiczną za pomocą spektrometru lub spektrofotometru. Jest to technika analizy chemicznej.

• Spektroskopia

  zastosowanie spektroskopów do analizy widm