Zawartość

• Telefon

  
  

  Telefon lub telefon to urządzenie telekomunikacyjne, które pozwala dwóm lub więcej użytkownikom na prowadzenie rozmowy, gdy są zbyt daleko od siebie, aby można było ich bezpośrednio usłyszeć. Telefon przekształca dźwięk, zwykle i najskuteczniej ludzki głos, w sygnały elektroniczne przesyłane kablami i innymi kanałami komunikacyjnymi do innego telefonu, który odtwarza dźwięk odbiorcy. W 1876 r. Szkocki emigrant Alexander Graham Bell jako pierwszy otrzymał patent Stanów Zjednoczonych na urządzenie, które zapewniało wyraźnie zrozumiałą replikę ludzkiego głosu. Ten instrument został rozwinięty przez wiele innych. Telefon był pierwszym urządzeniem w historii, które umożliwiło ludziom bezpośrednią rozmowę na duże odległości. Telefony szybko stały się niezbędne dla firm, rządów i gospodarstw domowych i są dziś jednymi z najczęściej używanych małych urządzeń. Podstawowymi elementami telefonu są mikrofon (nadajnik), do którego można mówić, oraz słuchawki (odbiornik), które odtwarzają głos w odległym miejscu. Ponadto większość telefonów zawiera dzwonek, który wydaje dźwięk informujący o przychodzącym połączeniu telefonicznym, a także tarczę lub klawiaturę używaną do wprowadzania numeru telefonu podczas inicjowania połączenia z innym telefonem. Do około lat siedemdziesiątych większość telefonów używała obrotowego pokrętła, które zostało zastąpione nowoczesnym dwuzotonowym pokrętłem wieloczęstotliwościowym (DTMF), po raz pierwszy zaprezentowanym publicznie przez AT&T w 1963 r. Odbiornik i nadajnik są zwykle wbudowane w słuchawka trzymana do ucha i ust podczas rozmowy. Pokrętło może znajdować się na słuchawce lub w bazie, do której jest podłączona słuchawka. Nadajnik przekształca fale dźwiękowe w sygnały elektryczne, które są przesyłane przez sieć telefoniczną do telefonu odbierającego, który przekształca sygnały w dźwięk słyszalny w odbiorniku lub czasami w głośniku. Telefony są urządzeniami dupleksowymi, co oznacza, że ​​umożliwiają transmisję w obu kierunkach jednocześnie. Pierwsze telefony były bezpośrednio połączone ze sobą z jednego biura klienta lub rezydencji do lokalizacji innego klienta. Niepraktyczne poza nielicznymi klientami, systemy te zostały szybko zastąpione ręcznie obsługiwanymi centralnie umieszczonymi centralami. Spowodowało to powstanie usługi telefonii stacjonarnej, w której każdy telefon jest połączony za pomocą pary dedykowanych przewodów z systemem przełączania lokalnego biura centralnego, który rozwinął się w pełni zautomatyzowane systemy od początku XX wieku. W celu zwiększenia mobilności w połowie XX wieku opracowano różne systemy radiowe do transmisji między stacjami mobilnymi na statkach i samochodach. Ręczne telefony komórkowe zostały wprowadzone do użytku osobistego od 1973 roku. Pod koniec lat siedemdziesiątych kilka sieci telefonii komórkowej działało na całym świecie. W 1983 r. Wprowadzono zaawansowany system telefonii komórkowej (AMPS), który oferuje znormalizowaną technologię zapewniającą przenośność użytkownikom znajdującym się daleko poza miejscem zamieszkania lub biura. Ten analogowy system komórkowy przekształcił się w sieci cyfrowe o większym bezpieczeństwie, większej pojemności, lepszym zasięgu regionalnym i niższych kosztach. Obecnie ogólnoświatowa publiczna komutowana sieć telefoniczna z hierarchicznym systemem wielu centrów przełączających może łączyć dowolny telefon w sieci z dowolnym innym. Dzięki znormalizowanemu międzynarodowemu systemowi numeracji E.164 każda linia telefoniczna ma identyfikujący numer telefoniczny, który można wywoływać z dowolnego innego, autoryzowanego telefonu w sieci. Dzięki konwergencji większość nowoczesnych telefonów komórkowych ma znacznie szerszy zakres niż zwykła rozmowa głosowa. Mogą nagrywać wypowiedzi, odbierać, robić i wyświetlać zdjęcia lub filmy, odtwarzać muzykę lub gry, surfować po Internecie, nawigować po drodze lub zanurzać użytkownika w wirtualnej rzeczywistości. Od 1999 roku trendem na telefony komórkowe są smartfony, które integrują wszystkie potrzeby komunikacji mobilnej i przetwarzania.

  
  

• Telefon

  Urządzenie telekomunikacyjne (pierwotnie mechaniczne, a teraz elektroniczne) używane do dwukierunkowej rozmowy z inną osobą (często skracane do telefonu).

• Telefon

  Gra chińskich szeptów.

• Telefon (czasownik)

  Aby (próbować) skontaktować się z kimś korzystającym z telefonu.

• telefon

  Telefon z prostą klawiaturą i małym ekranem, używany przez osoby niesłyszące.

• telefon

  telefon opracowany do użytku przez osoby niesłyszące lub niedosłyszące, posiadający mały ekran i klawiaturę, na których można wpisać inny telefon.

• Telefon

  Instrument do odtwarzania na odległość dźwięków, zwłaszcza wymowy, na odległość.

• Telefon

  Do przekazania lub ogłoszenia przez telefon.

• Telefon

  sprzęt elektroniczny, który przekształca dźwięk w sygnały elektryczne, które mogą być przesyłane na duże odległości, a następnie przekształca odbierane sygnały z powrotem w dźwięki;

  
  

  „Rozmawiałem z nim przez telefon”

• Telefon

  transmisja mowy na odległość

• Telefon (czasownik)

  nawiązać lub spróbować nawiązać komunikację (z kimś) przez telefon;

  „Próbowałem do ciebie zadzwonić całą noc”

  „Weź dwie aspiryny i zadzwoń rano”