Zawartość

• Titrant

  
  

  Miareczkowanie, znane również jako miareczkowanie, jest powszechną laboratoryjną metodą ilościowej analizy chemicznej stosowaną do określania nieznanego stężenia zidentyfikowanego analitu. Ponieważ pomiary objętości odgrywają kluczową rolę w miareczkowaniu, nazywa się to również analizą wolumetryczną. Odczynnik, zwany titrant lub titrator, jest przygotowywany jako roztwór standardowy. Znane stężenie i objętość titranta reaguje z roztworem analitu lub titrandu w celu określenia stężenia. Objętość przereagowanego titranta nazywa się objętością miareczkowania.

• Titrant (rzeczownik)

  Odczynnik o znanym stężeniu i objętości stosowany do miareczkowania.

• Titrate (czasownik)

  Aby ustalić ilość składnika w roztworze (lub innej mieszaninie) przez pomiar objętości znanego stężenia („roztworu standardowego”) potrzebnego do zakończenia reakcji.

• Titrate (czasownik)

  Aby dostosować ilość spożywanego leku, aż do uzyskania pożądanych efektów.

  
  

• Titrate (czasownik)

  ustalić ilość składnika w (roztworze), mierząc objętość znanego stężenia odczynnika wymaganą do zakończenia reakcji z nim, zwykle za pomocą wskaźnika

  „próbka jest miareczkowana roztworem EDTA przy pH zbliżonym do 10”

  „miareczkować 25 cm³ tego roztworu w stosunku do 0,10 M kwasu solnego”

• Titrate (czasownik)

  stale mierzyć i regulować równowagę (funkcji fizjologicznej lub dawki leku)

  „każdy pacjent otrzymał dożylnie diazepam i petydynę, przy czym dawki dostosowywano zgodnie z odpowiedzią”

• Miareczkować

  Aby przeanalizować lub określić siłę za pomocą standardowych rozwiązań. Por. Standardowe rozwiązanie w części Rozwiązanie.

• Titrate (czasownik)

  mierzyć (objętość lub stężenie roztworów) przez miareczkowanie