Zawartość

• Główna różnica
• Tone vs. Mood
• Wykres porównania
• Co to jest dźwięk?
• Przykłady
• Co to jest nastrój?
• Przykłady
• Kluczowe różnice
• Wniosek

Główna różnica

Główna różnica między nastrojem a tonem polega na tym, że tonem jest to, co autor odczuwa na temat tego, co pisze, a nastrój dzieła literackiego polega na tym, jak autor odczuwa czytelnika.

Tone vs. Mood

Tonem są uczucia lub postawy autora dotyczące przedmiotu i postaci literatury. Nastrój to uczucie, które odczuwa czytelnik, gdy czyta fragment literatury. Jest to synonim atmosfery i atmosfery. Ton jest uczuciem lub sposobem, który autor zamierzał ustawić w opowiadaniu. Nastrój jest podstawowym odczuciem lub atmosferą postrzeganą przez czytelnika. Ton jest postawą lub odczuciami pisarza wobec tematu. Nastrój to emocje, które odczuwasz podczas czytania dowolnego dzieła pisanego przez dowolnego pisarza. Ton jest ujawniany przez wybór słów i szczegółów autora. Autor może wykorzystać w swojej pracy ton negatywny lub pozytywny. Nastrój kieruje dominującym uczuciem lub samopoczuciem, szczególnie na początku historii. Ton może być prosty, sarkastyczny, pesymistyczny, optymistyczny itp. Niektóre możliwe przymiotniki określające ton, to powaga, radość, bezpośredni, zabawny, zły, podejrzliwy, ironiczny i wiele innych. Nastrój zależy od wszystkich opcji ustawień, obrazów, obiektów i szczegółów. Pojawia się oczekiwanie czytelników na to, co ma nastąpić. Ton jest ogólnym podejściem autora do tematu i wyraża się w jego doborze słów, frazowaniu i strukturach zdań. Nastrój to emocja wywołana przez autora. Ton odnosi się do własnego zdania autora na temat pisma i przekazuje to samo swoim czytelnikom. Nastrój odnosi się do atmosfery, którą autor opisuje i sprawia, że ​​czujesz się smutny, szczęśliwy lub zły.

Wykres porównania

Co to jest dźwięk?

Ton odnosi się do odczuć autora związanych z fragmentem pisma i przekazuje to samo swoim czytelnikom. Ton w piśmie jest przenoszony przez wybór słowa autora, frazowanie i struktury zdań. Uczucie, sposób lub atmosfera, które autor chciał ustawić w opowiadaniu, to ton. Może to zostać ujawnione przez wybór słów i szczegółów autora lub pisarza. Ton może być tonem ujemnym lub dodatnim. Pojawia się oczekiwanie czytelników na to, co ma nastąpić. Ton może być prosty, sarkastyczny, pesymistyczny, optymistyczny itp. Niektóre przymiotniki określające ton, to powaga, radość, bezpośredni, humorystyczny, zabawny, zły, podejrzliwy, ironiczny i wiele innych. Dowiesz się, co sugeruje ton autora dzięki słowom, których używa. Ton w zasadzie ton odzwierciedla uczucia pisarza. Wszystkie pisma, nawet dokumenty urzędowe i techniczne, nadają ton. Oficjalne dokumenty i pisma naukowe są w większości pisane w sposób obiektywny i formalny. W literaturze pisarze i autorzy używają różnych tonów, które są formalne, intymne, żartobliwe, poważne, uroczyste, posępne, ironiczne, satyryczne, protekcjonalne, gorzkie itp. Autorzy używają różnych urządzeń literackich, takich jak dykcja, zdjęcia, składnia, szczegóły itp., aby przekazać określony ton.

Przykłady

• „Wolę zostać tutaj i czekać niż wejść do tego ponurego pokoju.” Ton tego zdania sugeruje, że osoba się boi.

• „Zadzwoniłem do mojego przyjaciela do jego domu; jego brat powiedział, że nie ma go w domu, ale usłyszałem jego głos. ”Ton tego zdania odzwierciedla podejrzliwość tej osoby.

Co to jest nastrój?

Nastrój to emocje, które odczuwasz podczas czytania dowolnego dzieła pisanego przez dowolnego pisarza. W pracy literackiej uczucie lub atmosfera, którą pisarz tworzy dla czytelnika, nazywa się nastrojem. Nastrój kieruje dominującym uczuciem lub samopoczuciem, szczególnie na początku historii. To zależy od wszystkich opcji ustawień, obrazów, obiektów i szczegółów. Nastrój pisania może sprawić, że czytelnik poczuje się smutny, szczęśliwy lub zły. Jest to synonim atmosfery i atmosfery. Jest to znane jako otoczenie emocjonalne lub atmosfera stworzona przez utwór literacki. Nastrój ma wpływ na czytelnika emocjonalnie i psychicznie. To ustalenie nastroju pomaga stworzyć wrażenie narracji. Nastrój tworzą różne elementy literackie, takie jak oprawa, ton narratora i wybór języka. Ma on kształtować reakcję emocjonalną czytelnika.

Przykłady

• „Wieczór był ciemny i burzowy”. To zdanie wywołuje przerażający „nastrój”.

• „Mężczyzna kopnął i wyrzucił biednego kotka ze swojego domu.” To zdanie wywołuje nastrój gniewu w stosunku do mężczyzny lub nastrój litości wobec kota.

Kluczowe różnice

1. Ton jest postawą autora wobec tematu, podczas gdy nastrój jest atmosferą lub otoczeniem emocjonalnym tworzonym przez utwór literacki.
2. Dźwięk jest tworzony głównie przez dykcję, a z drugiej strony nastrój jest tworzony przez ustawienie, obrazy i dykcję.
3. Ton sugeruje, jak autor czuje się w stosunku do tematu w nastroju drugiej strony, kieruje poczucie otoczenia i atmosfery, które autor opisuje i sprawia, że ​​czują się jego czytelnicy.
4. Ton jest ujawniany przez wybór słów i szczegółów przez autora, z drugiej strony nastrój kieruje dominującym uczuciem lub samopoczuciem, szczególnie na początku historii.

Wniosek

Ton i nastrój są elementami literackimi osadzonymi w dziełach literackich wykorzystywanych przez pisarza do wywoływania uczuć i postrzegania czytelników.