Zawartość

Główną różnicą między Wordplay a Pun jest to, że Gra słowna to technika literacka i Pun jest postacią mowy.

• Gra słów

  Rozgrywka lub gra słów (także: gra na słowach) to technika literacka i forma dowcipu, w której używane słowa stają się głównym tematem dzieła, przede wszystkim w celu zamierzonego efektu lub rozrywki. Przykłady gry słów to kalambury, fonetyczne pomyłki, takie jak łyżki, niejasne słowa i znaczenia, sprytne retoryczne wyprawy, dziwnie uformowane zdania, podwójne wejścia i wymawianie imion (np. W sztuce „Znaczenie bycia poważnym”, Ernest jest imię, które brzmi dokładnie jak przymiotnik poważnie). Gra słów jest dość powszechna w kulturach ustnych jako metoda wzmacniania znaczenia. Przykłady gry słów opartej na (ortograficznej) można znaleźć w językach ze skryptami alfabetycznymi lub bez nich; na przykład zobacz kalambury homofoniczne w języku chińskim mandaryńskim.

• Gra słów

  Kalambur, zwany także paronomazją, jest formą gry słów, która wykorzystuje wiele znaczeń tego słowa lub podobnie brzmiących słów w celu uzyskania zamierzonego efektu humorystycznego lub retorycznego. Te dwuznaczności mogą wynikać z celowego użycia języka homofonicznego, homograficznego, metonimicznego lub przenośnego. Gra słów różni się od malapropizmu tym, że malapropizm jest nieprawidłową odmianą poprawnego wyrażenia, podczas gdy gra słów obejmuje wyrażenia z wieloma poprawnymi interpretacjami. Kalambury mogą być traktowane jako żarty lub idiomatyczne konstrukcje, ponieważ ich użycie i znaczenie są specyficzne dla konkretnego języka i jego kultury. Kalambury mają długą historię w pisaniu ludzi. Sumeryjskie pismo klinowe i egipskie hieroglify były pierwotnie oparte na systemach punkujących, a rzymski dramatopisarz Plautus słynął ze swoich kalamburów i gier słownych. Przebiegłość została uznana za podstawową koncepcję alfabetów, pisania, a nawet ludzkiej cywilizacji.

  
  

• Gra słów (rzeczownik)

  Zabawna gra słów; takie wspólne granie słów.

• Gra słów (rzeczownik)

  Dowcipna wymiana słowna; takie wymiany zbiorowo.

• Pun (czasownik)

  Pobić; uderzać siłą; do ubijania; walić, jak w proszku, w pył.

• Pun (czasownik)

  Aby zrobić lub powiedzieć kalamburowi; bawić się słowami.

  „Karaliśmy za ten temat, dopóki wszyscy wokół nas nie jęknęli”.

• Pun (rzeczownik)

  Żart lub rodzaj gry słownej, w którym podobne zmysły lub dźwięki dwóch słów lub fraz lub różne zmysły tego samego słowa są celowo pomieszane.

  „Kalambur jest najniższą formą dowcipu”.

• Pun (rzeczownik)

  : jednostka długości odpowiadająca około 0,3 {{nbsp}} cm.

• Gra słów (rzeczownik)

  Mniej lub bardziej subtelna gra na znaczeniu słów.

• Gra słów

  
  

  Walić

• Gra słów

  Przekonać kalambur lub wpłynąć na niego.

• Pun (rzeczownik)

  Gra słów, które mają ten sam dźwięk, ale różne znaczenia; wyrażenie, w którym dwa różne zastosowania słowa przedstawiają dziwny lub niedorzeczny pomysł; rodzaj sporu lub dwuznaczności.

• Pun (czasownik)

  Aby kalambury lub kalambury; używać słowa w podwójnym sensie, szczególnie gdy kontrast idei jest absurdalny; grać na słowach; spierać się.

• Gra słów (rzeczownik)

  zabawna gra słów;

  „Robię to dla własnej wygody”

  „jego ciągłe strzelanie drażniło ją”

• Pun (rzeczownik)

  zabawna gra słów;

  „Robię to dla własnej wygody”

  „jego ciągłe strzelanie drażniło ją”

• Pun (czasownik)

  baw się słowami;

  „Japończycy lubią pisać - ich język dobrze nadaje się do pisania”