Zawartość

• Blond

  
  

  Włosy blond lub jasne to kolor włosów charakteryzujący się niskim poziomem ciemnego pigmentu eumelaniny. Powstały widoczny odcień zależy od różnych czynników, ale zawsze ma nieco żółtawy kolor. Kolor może być od bardzo bladego blondu (spowodowanego nierównomiernym, rzadkim rozmieszczeniem pigmentu) do czerwonawych blond „truskawkowych” lub złotobrązowych („piaszczystych”) blond (tych ostatnich z większą ilością eumelaniny). Ponieważ kolor włosów ciemnieje z wiekiem, naturalne blond włosy są na ogół bardzo rzadkie w wieku dorosłym. Naturalnie występujące blond włosy występują przede wszystkim w populacjach północnoeuropejskiego pochodzenia i uważa się, że ewoluowały, aby umożliwić bardziej wydajną syntezę witaminy D, ze względu na niższy poziom światła słonecznego w północnej Europie. Włosy blond rozwinęły się również w innych populacjach, chociaż zwykle nie są tak powszechne i można je znaleźć wśród mieszkańców Wysp Salomona, Vanuatu i Fidżi, wśród Berberów w Afryce Północnej i wśród niektórych Azjatów. W kulturze ludzkiej blond włosy od dawna kojarzą się z kobiecą urodą. Afrodyta, grecka bogini miłości i piękna, miała podobno blond włosy. W starożytnej Grecji i Rzymie blond włosy często kojarzyły się z prostytutkami, które farbowały włosy za pomocą barwników szafranowych, aby przyciągnąć klientów. Grecy stereotypowali Traków i niewolników jako blondynów, a Rzymianie kojarzyli blondyn z Celtami i Niemcami na północy. W zachodniej Europie w średniowieczu długie blond włosy były idealizowane jako wzór kobiecej urody. Nordycka bogini Sif i średniowieczna bohaterka Iseult zostały wyraźnie przedstawione jako blond, a w średniowiecznych dziełach sztuki Ewa, Maria Magdalena i Dziewica Maryja są często przedstawiane z blond włosami. Na przełomie XIX i XX wieku naukowi rasiści klasyfikowali blond włosy i niebieskie oczy jako cechy charakterystyczne dla najwyższej rasy nordyckiej. We współczesnej kulturze zachodniej blondynki są często negatywnie stereotypowe jako atrakcyjne seksualnie, ale nieinteligentne.

  
  

• Blond (rzeczownik)

  Jasnożółty (złoty brąz) kolor, szczególnie jeśli chodzi o kolor włosów.

  „kolorowy panel | F8E8A7”

• Blond (rzeczownik)

  Osoba o tym kolorze włosów.

• Blond (przymiotnik)

  O wybielonym lub jasnozłotym (jasnożółtym) kolorze.

  "blond włosy"

  „blond ale; blond piwo”

• Blond (przymiotnik)

  Mieć blond włosy.

• Blond (przymiotnik)

  alternatywna pisownia blondynki

• Blond (czasownik)

  Kolorować lub farbować blond

• Blondie

  Pseudonim osoby o blond włosach.

• Blondie

  Słodki, do żucia, ogólnie o smaku waniliowym i bez czekolady wypiekany: blond brownie.

• Blond (przymiotnik)

  O jasnym kolorze; jasne kolory; jak blond włosy; blond cera.

• Blond (rzeczownik)

  osoba o jasnej skórze i włosach

• Blond (przymiotnik)

  
  

  będąc lub mając jasną skórę i włosy oraz zazwyczaj niebieskie lub szare oczy;

  „blond Skandynawowie”

  „dom pełen jasnowłosych dzieci”