Zawartość
Dyrektywa
Instrukcja lub wytyczna, która wskazuje, jak wykonać akcję lub osiągnąć cel.
Dyrektywa
Konstrukt w kodzie źródłowym wskazujący sposób jego przetwarzania, ale niekoniecznie jest częścią programu, który ma być uruchomiony.
Dyrektywa
Autorytatywna decyzja organu urzędowego, która może mieć moc wiążącą lub nie.
Dyrektywa
Forma aktu ustawodawczego skierowanego do państw członkowskich. Dyrektywa zobowiązuje państwo członkowskie do osiągnięcia określonych celów w ustawodawstwie krajowym.
Dyrektywa
Sprawa dyrektywy.
Dyrektywa (przymiotnik)
to kieruje
Dyrektywa (przymiotnik)
służąc do kierowania, wskazywania lub prowadzenia.
Dyrektywa (przymiotnik)
odnoszący się do sprawy dotyczącej dyrektywy
Command (rzecz.)
Rozkaz, aby coś zrobić.
„Kazano mi przestać strzelać”.
Command (rzecz.)
Prawo lub upoważnienie do zamówienia, kontroli lub dysponowania; prawo do bycia posłusznym lub zmuszania do posłuszeństwa.
„dowodzić armią”
Command (rzecz.)
moc kontroli, kierowania lub dysponowania; mistrzostwo.
„miał kontrolę nad sytuacją”
„Anglia od dawna włada morzem”
„dobra znajomość języka”
Command (rzecz.)
Stanowisko głównego organu; pozycja obejmująca prawo lub uprawnienia do zamówienia lub kontroli.
„Generał Smith został dowodzony”.
Command (rzecz.)
Akt dowodzenia; wywieranie lub wywieranie wpływu.
Command (rzecz.)
Ciało lub wojsko lub dowolna siła morska lub wojskowa pod kontrolą konkretnego oficera; przez rozszerzenie, jakikolwiek obiekt lub ciało w czyichś ładuje.
Command (rzecz.)
Sytuacja dominująca; zasięg, kontrola lub nadzór; zasięg widzenia lub perspektywy.
Command (rzecz.)
Dyrektywa do programu komputerowego działającego jako swego rodzaju tłumacz w celu wykonania określonego zadania.
Command (rzecz.)
Stopień kontroli miotacza nad jego wysokościami.
„On ma dziś dobre dowodzenie.”
Command (czasownik)
Aby zamówić, wydawaj zamówienia; zmuszać lub kierować władzą.
„Żołnierzowi nakazano zaprzestać strzelania”.
„Król rozkazał swemu słudze przynieść mu obiad”.
Command (czasownik)
Mieć lub sprawować najwyższą władzę, kontrolę lub władzę, szczególnie wojskową; mieć pod kontrolą lub kontrolą.
„dowodzić armią lub statkiem”
Command (czasownik)
Wymagać z autorytetem; żądać, porządkować, nakazać.
„rozkazał ciszę”
„Jeśli jesteś synem Bożym, powiedz, aby te kamienie stały się chlebem. (Mat. IV. 3)”
Command (czasownik)
dominować poprzez zdolność, zasoby, pozycję itp .; przeoczyć.
„Mosty dowodzone przez ufortyfikowany dom. (Motley.)”
Command (czasownik)
Ścisnąć, zmusić lub zabezpieczyć przez wpływ; zasłużyć, twierdzić.
„Dobry sędzia dowodzi szacunkiem i uczuciami ludzi”.
„Sprawiedliwość dowodzi szacunku i uczuć ludzi”.
„Najlepsze towary mają najlepszą cenę”.
„Ta praca wymaga wynagrodzenia w wysokości 30 000 £”.
Command (czasownik)
Trzymać, kontrolować korzystanie z.
„Fort dowodził zatoką”.
Command (czasownik)
Aby mieć widok, jak z najwyższej pozycji.
Command (czasownik)
Kierować nadejść; obdarzyć.
Dyrektywa
oficjalna lub autorytatywna instrukcja
„nowa dyrektywa WE”
Dyrektywa (przymiotnik)
obejmujący zarządzanie operacjami lub kierowanie nimi
„władza dąży do roli dyrektywy w polityce energetycznej”
Command (czasownik)
wydać autorytatywny lub stanowczy nakaz
„„ Przestań się kłócić! ”, Rozkazał”
„moja matka dowodzi moją obecnością”
„rozkazał, aby prace ustały”
„szorstki głos kazał nam wejść”
Command (czasownik)
mieć władzę; być odpowiedzialnym za (jednostkę)
„dowodził eskadrą huraganów”
Command (czasownik)
kontrolować lub powstrzymywać (siebie lub swoje uczucia)
„z trudem dowodził sobą”
Command (czasownik)
dominować (pozycja strategiczna) z wyższej wysokości
„forteca dowodzi najkrótszego przejścia przez kanał”
Command (czasownik)
być w wystarczająco silnej pozycji, aby mieć lub zabezpieczyć
„mają większość w parlamencie”
„dowodził znaczną osobistą lojalnością”
Command (rzecz.)
autorytatywne zamówienie
„posłuchał jej poleceń bez pytania”
Command (rzecz.)
władza, szczególnie nad siłami zbrojnymi
„kto dowodzi?”
„oficer przejął dowodzenie”
Command (rzecz.)
grupa funkcjonariuszy sprawujących kontrolę nad określoną grupą lub operacją
„pięcioosobowe dowództwo ogólne”
Command (rzecz.)
grupa żołnierzy lub dystrykt pod kontrolą konkretnego oficera.
Command (rzecz.)
zdolność do używania lub kontrolowania czegoś
„doskonale władał językiem angielskim”
Command (rzecz.)
instrukcja lub sygnał powodujący, że komputer wykonuje jedną z podstawowych funkcji.
Dyrektywa (przymiotnik)
Mając moc kierowania; z tendencją do kierowania, kierowania lub rządzenia; wskazując drogę.
Dyrektywa (przymiotnik)
Możliwość kierowania; posłuszny.
Komenda
Na zamówienie z upoważnieniem; złożyć nakaz; kierować; zalicytować; naładować.
Komenda
Sprawowanie bezpośredniego zwierzchnictwa; mieć kontrolę nad; mieć do dyspozycji; prowadzić.
Komenda
Mieć w sferze kontroli, wpływu, dostępu lub wizji; zdominować pozycję; chronić; przeoczyć.
Komenda
Mieć władzę lub wpływ natury władzy nad; uzyskać jak przez zamówienie; otrzymać jako należność; rywalizować; ubiegać się; ponieważ sprawiedliwość nakazuje szacunek i uczucia ludzi; najlepsze towary mają najlepszą cenę.
Komenda
Kierować nadejść; obdarzyć.
Command (czasownik)
Mieć lub sprawować bezpośrednią władzę; rządzić; kołysać; wpływać; wydać zamówienie lub zamówienia.
Command (czasownik)
Aby mieć widok, jak z najwyższej pozycji.
Command (rzecz.)
Autorytatywny nakaz wymagający posłuszeństwa; mandat; nakaz.
Command (rzecz.)
Posiadanie lub wykonywanie władzy.
Command (rzecz.)
Autorytet; władza lub prawo kontroli; przywództwo; jak siły pod jego dowództwem.
Command (rzecz.)
Władza do dominacji, dowodzenia lub przeoczania za pomocą pozycji; zakres widzenia; Ankieta.
Command (rzecz.)
Kontrola; władza nad czymś; kołysać; wpływ; jak mieć władzę nad swoim temperamentem lub głosem; fort ma kontrolę nad mostem.
Command (rzecz.)
Ciało żołnierzy lub dowolnej siły morskiej lub wojskowej bądź posterunku, lub całe terytorium pod zwierzchnictwem lub kontrolą konkretnego oficera.
Dyrektywa
oświadczenie zachęcające lub zakazujące niektórych działań;
„szef uwielbia dla nas dyrektywy”
Dyrektywa (przymiotnik)
wskazywanie drogi przez prowadzenie lub prowadzenie; narzucanie kierunku;
„czuł, jak jego matki otaczają go ramieniem”
„kierunkowa rola nauki w postępie przemysłowym”
Command (rzecz.)
autorytatywny kierunek lub polecenie zrobienia czegoś
Command (rzecz.)
jednostka wojskowa lub region pod kontrolą jednego oficera
Command (rzecz.)
moc lub upoważnienie do dowodzenia;
„admirał w dowództwie”
Command (rzecz.)
dostępność do użytku;
„rosły materiały na polecenie garncarzy”
Command (rzecz.)
stanowisko najwyższej władzy;
„korporacja właśnie przeszła zmianę dowodzenia”
Command (rzecz.)
duża umiejętność i znajomość niektórych tematów lub działań;
„dobra znajomość języka francuskiego”
Command (rzecz.)
(informatyka) wiersz kodu napisany jako część programu komputerowego
Command (czasownik)
dowodzić;
„Generał dowodził ogromną armią”
Command (czasownik)
zmusić kogoś do zrobienia czegoś
Command (czasownik)
żądać jako należnych;
„Ten głośnik wymaga wysokiej opłaty”
„Autor nakazuje uczciwe przesłuchanie swoim czytelnikom”
Command (czasownik)
patrzeć z góry;
„Willa dominuje w mieście”
Command (czasownik)
sprawować autorytatywną kontrolę lub kontrolę;
„kontroluj budżet”
„Dowodzić siłami wojskowymi”
