Zawartość

• Czyściec

  
  

  W teologii rzymskokatolickiej czyściec (łac. Purgatorium, przez Anglo-Norman i starofrancuski) jest stanem pośrednim po fizycznej śmierci, w którym niektórzy z tych, którzy ostatecznie są przeznaczeni do nieba, muszą najpierw „przejść oczyszczenie, aby osiągnąć świętość niezbędną do wejścia radość z nieba, „utrzymując, że” niektóre przestępstwa mogą być wybaczone w tym wieku, ale niektórym innym w przyszłym wieku ” I to wejście do Nieba wymaga „odpuszczenia przed Bogiem kary doczesnej z powodu grzechów, których wina została już przebaczona”, za które można odpustować, które usuwają „część lub całość kary doczesnej z powodu grzechu”, takie jak „niezdrowe przywiązanie” do grzechu. Tylko ci, którzy umierają w stanie łaski, ale jeszcze nie wykonali kary doczesnej z powodu grzechu, mogą przebywać w czyśćcu, a zatem nikt w czyśćcu nie pozostanie na zawsze w tym stanie ani nie pójdzie do piekła. Pojęcie czyśćca związane jest szczególnie z obrządkiem łacińskim Kościoła katolickiego (we wschodnich kościołach lub obrzędach sui juris jest to doktryna, choć nie jest często nazywana „czyśćcem”, ale „ostatecznym oczyszczeniem” lub „ostateczną teozą” „). Chociaż zaprzeczając istnieniu czyśćca sformułowanego w doktrynie rzymskokatolickiej, tradycje anglikańskie i metodystyczne wraz ze wschodnim ortodoksją potwierdzają istnienie państwa pośredniego, Hadesu, a zatem modlą się za zmarłych, wschodnie Kościoły prawosławne wierzą w możliwość zmiany o sytuacji dla dusz umarłych poprzez modlitwy żywych i ofiarowanie Boskiej Liturgii oraz wielu prawosławnych, zwłaszcza wśród ascetów, miejcie nadzieję i módlcie się za ogólną apokatastazę. Judaizm wierzy również w możliwość oczyszczenia po śmierci i może nawet użyć słowa „czyściec”, aby przedstawić swoje rozumienie znaczenia Gehenny. Słowo czyściec odnosi się także do szerokiej gamy historycznych i współczesnych koncepcji cierpienia pośmiertnego bez wiecznego potępienia i jest używane, w nieokreślonym sensie, do oznaczenia stanu lub stanu cierpienia lub udręki, zwłaszcza takiego, który jest chwilowy.

  
  

• Otchłań

  W teologii katolickiej Limbo (łaciński limbus, krawędź lub granica, odnoszący się do „krawędzi” piekła) jest spekulatywnym, niebiblijnym pomysłem na temat warunków życia po śmierci tych, którzy umierają w grzechu pierworodnym bez przypisania ich do piekła potępionych . Średniowieczni teologowie zachodniej Europy opisali świat podziemny („piekło”, „hades”, „infernum”) jako podzielony na cztery odrębne części: piekło potępionych, czyściec, otchłań ojców lub patriarchów i otchłań niemowląt. Jednak Otchłań Niemowląt nie jest oficjalną doktryną Kościoła katolickiego.

• Czyściec

  alternatywna forma przypadku czyśćca

• Czyściec

  Każda sytuacja, w której cierpienie jest znoszone, szczególnie w ramach procesu odkupienia.

• Czyściec (przymiotnik)

  Ma tendencję do oczyszczania; ekspiacyjny.

• Limbo (rzeczownik)

  Miejsce, w którym niewinnie przebywają dusze, dopóki nie wejdą do nieba, zwłaszcza tych świętych, którzy zmarli przed przyjściem Chrystusa (limbus patruum) i tych nieochrzczonych, ale niewinnych dzieci (limbus infantum).

  
  

• Limbo (rzeczownik)

  Każde miejsce, stan lub stan zaniedbania lub zapomnienia, które skutkują nierozwiązanym statusem, opóźnieniem lub impasem.

  „Moja aplikacja utknęła w biurokratycznej otchłani na dwa tygodnie”.

• Limbo (rzeczownik)

  Taniec grany na zmianę przechodzący pod poziomym paskiem lub kijem. Kij jest obniżany z każdą rundą, a grę wygrywa gracz, który przechodzi pod poprzeczką w najniższej pozycji.

• Limbo (czasownik)

  Tańczyć w ten sposób.

• Czyściec

  (w doktrynie katolickiej) miejsce lub stan cierpienia zamieszkały przez dusze grzeszników, którzy odprawiają swoje grzechy przed pójściem do nieba

  „kara dusz w czyśćcu”

  „wszystkie jej grzechy zostały przebaczone i nie musiała chodzić do czyśćca”

• Czyściec

  udręka psychiczna lub cierpienie

  „było to czyściec, gorszy niż cokolwiek, z czym miała do czynienia w życiu”

• Czyściec (przymiotnik)

  o jakości oczyszczania lub oczyszczania

  „piekielne kary są czyśćcowe i lecznicze”

• Czyściec (przymiotnik)

  Ma tendencję do oczyszczania; oczyszczanie; ekspiacyjny.

• Czyściec

  Stan lub miejsce oczyszczenia po śmierci; zgodnie z wyznaniem rzymskokatolickim miejsce lub państwo, o którym uważa się, że istnieje po śmierci, w którym dusze osób są oczyszczane przez odprawianie takich przestępstw popełnionych w tym życiu, które nie zasługują na wieczne potępienie, lub w których w pełni zaspokajają sprawiedliwość Boga za grzechy, które zostały przebaczone. Uważa się, że po oczyszczeniu z nieczystości grzechu dusze zostaną przyjęte do nieba.

• Limbo (rzeczownik)

  Region duchowy, w którym pewne klasy dusz miały czekać na ostatni sąd.

• Limbo (rzeczownik)

  Stąd: każde rzeczywiste lub wymyślone miejsce umiaru lub zamknięcia; więzienie; jak postawić człowieka w otchłani.

• Limbo (rzeczownik)

  Stan oczekiwania lub niepewności, w którym ostateczny wyrok dotyczący wyniku decyzji jest odraczany, być może na czas nieokreślony; zaniedbanie na czas nieokreślony; ponieważ propozycja pozostała w zawieszeniu, podczas gdy przeciwnicy i zwolennicy nie chcieli pójść na kompromis.

• Limbo (rzeczownik)

  Granica lub margines; jak rąbek rogówki.

• Limbo (rzeczownik)

  Konkurs tańca zachodnioindyjskiego, w którym uczestnicy muszą tańczyć pod biegunem, który jest obniżany sukcesywnie, dopóki tylko jeden uczestnik nie przebije się bez upadku. Często wykonuje się go na uroczystościach, takich jak wesela.

• Czyściec

  tymczasowy stan udręki lub cierpienia;

  „czyściec nadużywania narkotyków”

• Czyściec

  (teologia) w teologii rzymskokatolickiej miejsce, w którym ci, którzy umarli w stanie łaski, poddawani są ograniczonym udrękom, by odpokutować swoje grzechy

• Limbo (rzeczownik)

  stan zlekceważenia lub zapomnienia

• Limbo (rzeczownik)

  wyimaginowane miejsce dla rzeczy zagubionych lub zaniedbanych

• Limbo (rzeczownik)

  (teologia) w katolicyzmie, miejsce nieochrzczonych, ale niewinnych lub prawych dusz (takich jak niemowlęta i cnotliwe osoby)