Zawartość

• Przykurcz

  
  

  Ten artykuł dotyczy stałego skracania mięśni, ścięgien lub więzadeł. W przypadku krótkotrwałego skurczu mięśni zobacz Skurcz mięśni. Przykurcz mięśni to trwałe skrócenie mięśnia lub stawu. Zwykle jest to reakcja na przedłużoną spastyczność hipertoniczną w skoncentrowanym obszarze mięśniowym, takim jak obserwowane w najbardziej napiętych mięśniach osób z chorobami takimi jak spastyczne porażenie mózgowe. Przykurcze to przede wszystkim mięśnie lub ścięgna, które pozostawały zbyt mocno napięte zbyt długo, przez co stają się krótsze. Rozwijają się, gdy te normalnie elastyczne tkanki są zastępowane przez tkanki nieelastyczne. Powoduje to skrócenie i stwardnienie tych tkanek, ostatecznie powodując sztywność, deformacje stawu i całkowitą utratę ruchu wokół stawu. Większość fizjoterapii, terapii zajęciowej i innych schematów ćwiczeń skierowanych do osób ze spastycznością koncentruje się przede wszystkim na zapobieganiu przykurczom. Jednak badania dotyczące trwałej przyczepności tkanki łącznej w podejściach takich jak joga adaptacyjna wykazały, że przykurcz można zmniejszyć, jednocześnie rozwiązując tendencję do spastyczności. Przykurcze mogą być również spowodowane niedokrwieniem, tak jak w przykurczu Volkmanna. Nadmierna metaloproteinaza macierzy i nagromadzenie miofibroblastów na brzegach rany może powodować przykurcz.

  
  

• Szczelność

  Jakość lub stopień szczelności

• Przykurcz

  Nieprawidłowy, czasem stały skurcz mięśnia; tak spowodowana deformacja.

• Szczelność

  Jakość lub stan bycia ciasnym.

• Przykurcz

  Stan trwałej sztywności lub skurczu mięśni, ogólnie mięśni zginaczy.

• Szczelność

  stan spowodowany niedoborem pieniędzy i brakiem kredytu

• Szczelność

  ekstremalne skąpstwo

• Szczelność

  brak ruchu lub miejsce na ruch

• Przykurcz

  nienormalny i zwykle stały skurcz mięśnia